2015-05-18، 01:46
ما با درمیان گذاشتن آنچه داریم و تبادل آن با دیگران و در میان گذاشتن تجربه ها یک نوع دادستد می کنم .با انتقال تجربه هایم باعث تکرار و تمرین می شوم.چون تغییرات ما با تمرین و تکرار است .اگر می خواهم آگاهی و دانش خود را به عمل کرد به انجامد حتما باید همراه تکرار و تمرین باشد .وقتی به یادم می آورمکه چه تجربیاتی را من انقال داده ام به همدردانم مجبور م خودم به آنها عمل کنم تا خلافش اتفاق نه افتد معتاد در عذاب کسی است که قطع مصرف کرده و از بیماری اعتیاد رنج می برد .پیام عشق امید را باید به همدرد های خود که درجلسات است صرف کرد نه معتادی که در حال مصرف است
"اندکی صبر سحر نزدیک است"
