2015-06-09، 01:39
"خوشی" حالی است که زود می آید و زود میرود. "رضایت " مقامی است که دیر می آید و دیر می پاید.
خوشی دست میدهد ، یعنی بودنی فعالانه است ، ... انسان خوش لزوما میشود که از خودش و زندگیش راضی نباشد...
میخندد ، اما ته خنده اش طعم گس ملال و افسردگی را نه "رضایت" اما گاه که رنگ اندوه دارد ... عکسهایش این غم را نشان میدهد ..
انسان راضی همیشه شاد نیست ، اما ملول و افسرده هم نیست " خوشی " واکنش عاطفی ما نسبت به حضور "لذت" ست.
"رضایت" اما نوع بودن ماست ، در حضور معنای زندگی ...
از بدیهای روزگار ما این است که بیشترمان از رضایت به خوشی بسنده میکنیم ... شاید به این دلیل باشد که بدست آوردن رضایت ، سخت و خوشی آسانتر است ..
"دکتر آرش نراقی"
خوشی دست میدهد ، یعنی بودنی فعالانه است ، ... انسان خوش لزوما میشود که از خودش و زندگیش راضی نباشد...
میخندد ، اما ته خنده اش طعم گس ملال و افسردگی را نه "رضایت" اما گاه که رنگ اندوه دارد ... عکسهایش این غم را نشان میدهد ..
انسان راضی همیشه شاد نیست ، اما ملول و افسرده هم نیست " خوشی " واکنش عاطفی ما نسبت به حضور "لذت" ست.
"رضایت" اما نوع بودن ماست ، در حضور معنای زندگی ...
از بدیهای روزگار ما این است که بیشترمان از رضایت به خوشی بسنده میکنیم ... شاید به این دلیل باشد که بدست آوردن رضایت ، سخت و خوشی آسانتر است ..
"دکتر آرش نراقی"
خدا را دوست دارم ....
*********** ابر را در بيكرانه آسمان ميگرياند ، تا غنچه ي حقيري را روي زمين بخنداند ....