ما تجربه داریم که به تنهایی قادر نیستم از این عادتهای قدرتمند خلاص شویم و می توانیم در یک گروه که همگی از این بیماری در عذاب هستیم از تجربیات یکایک اعضاء استفاده نماییم و این بدان معناست که ما در یک گروه متحد و هم پیمان هستیم و سعی کنیم به زخم هم نمک نپاشیم و بجای غیبت و گزافه گویی به هم کمک کنیم و زمینه را برای ایجاد یک گروه در شهر و محل خودمان ایجاد نماییم و با اتحاد و همدلی سعی کنیم گروه خودمان را حفظ کنیم و مراقب باشیم که تفرقه و اختلاف نظرها را وارد اصول خودیاری نکنیم و به تازه واردان پیام رهایی و آزادی از قید و بندهایی که خودمان هم تجربه ی اسارت و رهایی را داریم انتقال دهیم. این واقعیت دارد که زندگی با این شکل و با این عادتها زندگی آرامی نیست و آنهایی که طالب رهایی هستند بستر کمک به خود و دیگران را آماده میکنند. هیچ روش و راهکاری نتوانسته است ما را رها و آزاد کند. الی عشق به خود و سایر همدردان ما نمیتوانیم خیلی از عادتهای ناسالم خود را در جایی دیگر عنوان کنیم و مورد تمسخر و قضاوت قرار نگیریم اما در این گروه میتوانیم با خاطری آسوده رازهای خود را بیان کنیم بدون ترس از قضاوت پس این گروه را حفظ کنیم و قدر آن را بدانیم که در نهایت به خانواده و فرزندان ما هم کمک میکند. بشرطی که زیر بنای معنوی و روحانی آنرا حفظ کنیم. به امید آنروز