من طبق عادتهایی که داشتم خودم را در دیواره غرور و شبکه انکار پنهان کرده و سالها به خودم و دیگران تلقین میکردم که از همه بهتر و بیشتر می دانم و میتوانم و می فهمم و این مسئله چنان مرا در بیماری کمال طلبی گرفتار کرده بود که هیچ فرصتی به خودم نمیدادم که از کسی راهکار و یا مشورتی بگیرم و این غرور کاذب چنان مرا در خودش غرق و مدفون کرده بود که خودم هم باورم شده بود که یک پیده منحصر بفرد و یکدانه هستم و با اینکه زندگیم در آشفتگی مطلق قرار داشت . اما همچنان خودم را ایده آل میدانستم. این غرور و دیواره انکار اجازه نمیداد که واقعیتها را بپذیرم و نقطه ضعفها را ببینم. لذا من نیاز داشتم تغییری در طرز تفکر و نگرش خودم انجام دهم. اما غرور و انکار اجازه نمی داد و با با تسلیم شدن اقرار کردم که شکست خورده ام و یک فرد ورشکسته با کلی عادتهای بجا مانده که زندگیم را بتباهی و عجز کشانده است رو در رو هستم و تسلیم شدنم باعث شد، دیواره انکار فرو بریزد و غرور کاذبم بشکند..