در برنامه عادتی ها به فرد عاجز اینطور میگویند، کسی ذغال داغ را کف دستش میگیرد، در اثر سوزش مجبور میشود ذغال را از دستش پرت کند، چون در مقابل سوختن و داغ شدن عاجز شده است، طبق تجربه او نخواهد توانست بار دیگری ذغال دستش بگیرد، او عاجز است و ذغال عجز او بوده است، ما با نگاه به لیست عادتهایمان با همین فرمول نگاه و تست میکنیم. مثلا لجبازی در زندگی ما چنان بلایی سرمان آورده است که مانند ذغال زندگی و موقعیتهای ما را به اتش کشیده و خیلی از مشکلات را برایمان بار آورده است، موضوع عجز ما لجاجت و ما در مقابل لجبازی عاجز هستیم. همینطور 125 عادت دیگر را به همین صورت مهک زدم و متوجه شدم که چه عجزهایی دارم و من چگونه در مقابل این عادتها عاجز هستم که زندگیم را به آشفتگی و تباهی کشانده اند. من در موقع ارایه این عادتهای ناسالم هیچ کنترل و اختیاری نداشتم بلکه این عادتها کنترل و اختیار زندگیم را به دست گرفته بودند.