یادمان باشد که : آنچه امروز برایم مهم است ، فردا نخواهد بود .

یادمان باشد که : نیازمند کمک اند آنها که منتظر کمکشان نشسته ایم .

یادمان باشد که : من « از این به بعد » هستم ، نه « تا به حال » .

یادمان باشد که : خوبی آنچه که ندارم اینست که نگران از دست دادن اش نخواهم بود .

یادمان باشد که : وظیفه ی من اینست: «حمل باری که خودم هستم» تا آخر راه

یادمان باشد که : با یک نگاه هم ممکن است بشکنند دل های نازک

یادمان باشد که : منتظر ِ تنها یک جرقه است در انبار مهمات .

یادمان باشد که : کار رهگذر عبور است ، گاهی بر می گردد ، گاهی نه .

یادمان باشد که : در هر یقینی می توان شک کرد و این تکاپوی خرد است .

اميدو آرزو تنها دوستان واقعي مايند که تا آخرين لحظات زندگي ما را ترک نمي کنند!