2014-03-21، 01:30
.تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی .........ورنه هر فتنه که بینی همه از خود بینی .
به خدایی که تو ئی بنده بگزیده او............که برین چاکر دیرینه کسی نگزینی.
گر امانت به سلامت ببرم باکی نیست .....بی دلی سهل بود گر نبود بی دینی.
ادب وشرم ترا خسرو مهرویان کرد.......آفرین برتو که شایسته صد چندینی.
عجب از لطف توای گل که نشستی با خار......که تو خوشتر زگل وتازه تر ازنسرینی.
سخنی بی غرض از بنده مخلص بشنو.....ای که منظور بزرگان حقیقت بینی.
نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد .......بهتر آن است که با مردم بد ننشینی.
"اندکی صبر سحر نزدیک است"