2014-01-08، 09:27
16 اردیبهشت
میخواهم زنده بمانم. زندگی زیبا و با شکوه است. جهان بینی امروزم به درجهای رسیده است، که به من قسمت پُر ظرف زندگیم را نشان دهد و من سالیان سال به قسمت خالی نگاه کردهام. به داشتههایم توجه نمیکردم. ذهنیت بیمار من دائم میگفت: اینرا میخواهم، آنرا میخواهم. هرچه قسمت خالی را پُر میکردم انگار چیزی به آن اضافه نمیشد. در دوران تلخ وابستگی، تصور من روی وقایعای بود که مربوط به من نبود، یا قادر به حل آن نبودم. از طرفی ترس از آینده و چگونگی وارد شدن به آیندهی مجهول و بلاتکلیفی و سرگردانی و ناتوانی در تصمیمگیریها در نهایت افسردگی و فکر خودکشی و خودآزاری بود. آیا برنامه بهبودی مرا در یافتن آرامش و صلح درونی که سالها در جستجویش بودم یاری خواهد داد؟ پروردگارا: مرا یاری کن تا انرژی خود را با خواستن چیزهای غیرواقعی و دور از دسترس تلف نکنم، تا امیدهای تازه شکفتهام که در اثر کارکرد قدمها و بهارگیری اصول برنامهی خودیاری کسب کردهام تبدیل به یأس نشود. بیماری من مانند گرگ در کمین است، در کوچکترین فرصتی به من حمله کرده و زندگیم را به خطر انداخته و دوباره در دام خودش اسیر خواهد کرد.
قدر داشتههایت را بدان!
میخواهم زنده بمانم. زندگی زیبا و با شکوه است. جهان بینی امروزم به درجهای رسیده است، که به من قسمت پُر ظرف زندگیم را نشان دهد و من سالیان سال به قسمت خالی نگاه کردهام. به داشتههایم توجه نمیکردم. ذهنیت بیمار من دائم میگفت: اینرا میخواهم، آنرا میخواهم. هرچه قسمت خالی را پُر میکردم انگار چیزی به آن اضافه نمیشد. در دوران تلخ وابستگی، تصور من روی وقایعای بود که مربوط به من نبود، یا قادر به حل آن نبودم. از طرفی ترس از آینده و چگونگی وارد شدن به آیندهی مجهول و بلاتکلیفی و سرگردانی و ناتوانی در تصمیمگیریها در نهایت افسردگی و فکر خودکشی و خودآزاری بود. آیا برنامه بهبودی مرا در یافتن آرامش و صلح درونی که سالها در جستجویش بودم یاری خواهد داد؟ پروردگارا: مرا یاری کن تا انرژی خود را با خواستن چیزهای غیرواقعی و دور از دسترس تلف نکنم، تا امیدهای تازه شکفتهام که در اثر کارکرد قدمها و بهارگیری اصول برنامهی خودیاری کسب کردهام تبدیل به یأس نشود. بیماری من مانند گرگ در کمین است، در کوچکترین فرصتی به من حمله کرده و زندگیم را به خطر انداخته و دوباره در دام خودش اسیر خواهد کرد.
قدر داشتههایت را بدان!