انجمن بانیان بهبودی

29_ازنظرمن دونوع احساس خجالت وجوددارد،اولی مربوط بخودم وکارهایم ورفتاریست که برخلاف تمامی اصول واعتقادات وباورهایم انجام میدهم که واقعی است مانندهمین رابطه نادرستم ودوم مربوط به دیگران است که مادرآن هیچ نقشی نداریم امابواسطه حضورونظاره گربودنمان دچاراحساس گناه وخجالت میشویم مانندظلم وتعدی کردن وزورگویی دیگران ویاحرفهاوشوخی های رکیک کردن درنزد خانمهاوبزرگتران که من فقط بواسطه حضورم دچاراحساس گناه وخجالت میشوم واین غیرواقعی است زیرا زمانی که ازآن محیط خارج شده واز آن اشخاص دورمیشوم آن احساس خجالت راهم فراموش میکنم ومعمولا زودگذراست مگراینکه تداعی کننده احساسات واقعی خودم درمقطع زمانی دیگری باشد.اما نقش من مربوط به رابطه ای بود که به اجبارگذاشته بودم بدون رضایت قلبی طرف مقابل ولی درازدواج دوستم با این خانم هیچ نقشی نداشتم وبعدازمدتهامتوجه این وصلت شدم وجالب اینجاست که بخاطردوستم که هیچ آگاهی ازاین جریان ندارد دچاراحساس گناه وخجالت شده ام ودراین احساس شرم وخجالت هم دارم افراط میکنم که اینکارم باعث خودآزاری ودیگرآزاری هم شده است?