در پي اين همه سال

هرگز خورشيد به زمين

نگفته است

" مديون مني "

بنگر كه در پرتوي چنين عشقي

نورش سراسر آسمان را گرفته است...

 

دل آدم ...چه گرم می شود گاهی ساده... به یک دلخوشی کوچک...

 

 

به یک احوالپرسی ساده...
به یک دلداری کوتاه ...
به یک "تکان سر"...یعنی...تو را می فهمم...

 

 

... به یک گوش دادن خالی ...بدون داوری!
به یک همراهی شدن کوچک ...
به حتی یک همراهی کردن ممتد آرام ...
به یک پرسش :"روزگارت چگونه است ؟"

 

 

به یک دعوت کوچک به صرف یک فنجان چای !
... به یک وقت گذاشتن برای تو...
به شنیدن یک "من کنارت هستم "...
به یک هدیه ی بی مناسبت ...
به یک" دوستت دارم "بی دلیل ...

 

به یک غافلگیری:به یک خوشحال کردن کوچک ...
به یک نگاه ...
به یک شاخه گل...
دل آدم گاهی ...چه شاد است ...
به یک فهمیده شدن ...درست !

 

 

به لبخند!
به یک سلام !
به یک تعریف به یک تایید به یک تبریک ...!!!

 

و ما چه بی رحمانه این دلخوشی های کوچک و ساده را از هم هم دریغ میکنیم و تمام محبت و دوست داشتن مان را گذاشته ایم کنار تا به یک باره همه آنها را پس از مرگ نثار هم کن

 

 برای من 
         دوست داشتن 
               آخرین دلیل دانایی است
                      اما هوا همیشه آفتابی نیست
                             عشق همیشه علامت رستگاری نیست
                                              و من گاهی اوقات مجبورم
                                                          به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم
                                                                          چقدر خیالش آسوده است 
                                                                              چقدر تحمل سکوتش طولانی ست
                                                                                     چقدر  . . .

من از تو هیچ نمی خوآهم …

فقط . . .

فقط به کـسی که عاشقانه دوسـتـت دارد بگو حلالم کند اگـر هنـوز شـب ها با یاد تو می خوابم…

از نبودنت گلایه ای نیست
تو  مقصر نبودی ..
من عاشق نیستم  …
وگرنه هزار و یک راه بود برای پابند کردنت …

"ترس" همیشه ادراک ما را مختل می کند و ما را درباره ی واقعیت امور جاری به اشتباه می اندازد..

"عشق" یعنی عدم وجود کوچکترین ترس و انواع آن.،

"عشق" هیچ خواسته ای ندارد.

دگر درد دلم درمان ندارد…

مسیر عاشقی پایان ندارد..

مرا در چشم خود آواره کردی..

نگاهت دور برگردان ندارد…

نمیدانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس میشوند..

میگویند حساسیت فصلی ست..

آری…

من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم.

پشت پلک های بسته ات ...

به انتظار می نشینم ....

تا مردم چشمانت ، کرکره ی دکان را بالا بزنند ....

و ناز نگاه بفروشند ...

و من گران بخرم ...

 ✘ چـہـ .:: ^{בُنـیـاے} ::.  ســاکـتـے ...
  בیـگـر صـבاے تـپـش .:: ^{قـــَلبـ؟ـ هـا} ::. غـوغـا نمـے کـنـב !!!

  .:: ^{بــے گـمـان} ::. هـمـه شـکسـته انـב