2014-02-04، 10:57
6 شهريور يكي از نواقص بزرگ و مخرب من دخالت در كار و زندگي ديگران و سعي در حل مشكلات و سرپرستی کردن از آنهاست. با اين كه توجيه كارم حمايت از آنهاست، ولي اصول برنامه به من يادآوري ميكند، كه تو آنقدر غرق حل و فصل مشكلات ديگران ميشوي كه از خودت و نیازهایت غافل خواهي شد. امروز سعي ميكنم تصميم بگيرم رفتاري داشته باشم، كه هم از جانب خودم هم از جانب ديگران قابل قبول باشد. آيا امروز قادر هستم بدون دشمني و كينه بلكه از روي عشق به خیلی از کسان که قصد سوءاستفاده از من را دارند «نه» بگويم. به طوري كه اين نه گفتن، به ارتباطم با ديگران پايان ندهد؟ اصولاً بیماران هموابسته و وابسته توانایی استفاده کردن از خود و دیگران را ندارند، امّا به راحتی بلد هستیم که از همدیگر سوءاستفاده نماییم. اصول خودیاری برنامه به من توانایی داده است که در مقابل این افراد به راحتی «نه» بگویم و خود و او را از دردسر خلاص نمایم، من با دوست داشتن خودم به ديگران فرصت خواهم داد، تا آنها هم من را به همانگونه كه آنها را دوست دارم، دوست داشته باشند! این رُشد و تغییرات شگرفی است که در اصول برنامهی خودیاری رهایی دیده میشود و با فرصت دادن به خودم موفق خواهم شد. به آرامي اتفاق میافتد، به خودت فرصت بده!
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم