•با افراد بعنوان وسیله رفتار نکن، آنها سرمنزل خودشانند.

به آنها وصل شو – در عشق، در عزت.
هرگز آنها را در تملک نگیر و هرگز در تملک آنان قرار نگیر. به آنان وابسته نباش و افراد دور و برت را به خود وابسته نکن.

همه لحظه ها زیبا هستند، فقط تو باید پذیرا و تسلیم باشی. 
همه لحظه ها نعمت اند، فقط تو باید قادر به دیدن باشی.
همه لحظه ها میمون و مبارکند. اگر تو با حق شناسی عمیق بپذیری، هرگز هیچ چیز عیب نخواهد کرد.

«اُشو»

عشق خلوص می بخشد. هر قدر بیشتر عشق بورزی، در عشق کارکشته، ماهر و زیرک می شوی. میلیون ها ازدواج با شکست مواجه می شود، چون دو آدم بی تجربه سعی دارند برای مشکلات راه حلی بیابند. اگر هر دو بی تجربه باشند، ازدواج محکوم به شکست است. ازدواج به کارکشتگی نیاز دارد، ازدواج تلاشی بزرگ برای خلق یک سمفونی بین موجودیت دو نفر انسان است.

بودا، مسيح، محمد، زرتشت، لائوتسه و... همگي به يك آگاهي رسيده اند: هنر ساده گام نهادن دركانون وجود و مشاهده دنياي درون – جايي كه چشم اندازي كاملا متفاوت دارد.

وقتي قدم در درون بگذاري، دنياي تو كاملا دگرگون مي شود. ديگر همان دنيا نيست. به يك معنا همه چيزي همان است و به معنايي ديگر هيچ چيزهمان نيست. 
اين تجربه چنان زيبا و سرمست كننده است كه واژگان از توصيف آن عاجزند. حتي شعر و موسيقي و رقص نيز از بيان آن ناتوان اند. هيچ راهي براي ابراز آن نيست. هركس خود بايد از آن آگاه شود. تنها راه، آگاه شدن از آن است.

«اُشو»

هم اینک، هم اینجا زندگی کن! زندگی کردن در امید! زندگی کردن در آینده است، و این خود به تعویق انداختن زندگی بمعنای واقعی است. این نه راه زندگی کردن، که راه خودکشی است.

هیچ احتیاجی به امید نیست و هیچ احتیاجی به احساس نومیدی نیست. هم اینک همین جا زندگی کن. زندگی به طرز فوق العاده ای لذت بخش است. 
"همینجا دارد می بارد و تو جای دیگری را می نگری."

رنگ سبز، نماد زندگي، شادابي و طراوت است. رنگ درختان است. هزاران سال است كه تمام سبزي ها را در وجود انسان از بين برده اند و او را به درختي خشك و بي جان و بي برگ و گل تبديل ساخته اند. شيره جانش را كشيده اند. از اين رو انسان بسيار مرده و بي روح به نظر مي آيد.

قصد من آن است تا رقص را دوباره به زندگي انسان باز گردانم. مي خواهم كه انسان دوباره در زمين ريشه بدواند تا جاني دوباره بيابد. تا دوباره پر برگ و گل سبز شود. تو تا زمانيكه گل ندهي، ناخشنود مي ماني. يك درخت زماني كامروا مي شود كه گل بدهد. انسان نيز اينگونه به كامروايي مي رسد- شكوفايي گلهاي عشق، گلهاي شادي، ‌گلهاي رهايي، گلهاي خرد. 
تنها شكوفايي اين گلها به تو احساس كامروايي مي دهد و انساني كه به كامروايي رسيده است هيچگاه غمگين نيست. 
از نگاه من انسان كامروا انساني مقدس است. ديگران تظاهر به مقدس بودن مي كنند. 
من از رهروان خود مي خواهم كه به معناي واقعي مقدس بشوند. شاداب و سرزنده در رقص و آواز باشند و زندگي را با بزم شادي دگرگون كنند.

بامدادان كه خورشيد در حال طلوع است، همه بيقرارند؛ بايد بمانند پرندگان و درختان به رقص و آواز در آمد. ترانه خوش آمد گويي است، زيبا ترين ترانه، زيرا روز آغاز شده است. تو بايد پروردگار را ستايش كني. او روز ديگري را به تو ارزاني داشته! ما لياقت آنرا نداريم. ديروز را هدر داده ايم، همه ديروز را، اما خدا مهربان است. به ما فرصتي ديگر داده تا دوباره تلاش كنيم. تا زندگي كنيم. تا شاد باشيم. تا كامل باشيم... ادامه ...

پيش از آنكه مرگ بر در بكوبد، هر آنچه داري تقسيم كن! 
آيا مي تواني ترانه اي زيبا بخواني؟ بخوان و آن را تقسيم كن. 
آيا مي تواني تصويري را نقاشي كني؟ نقاشي كن و آن را تقسيم كن. هر آنچه در كف داري..
و هرگز كسي را نديده ام كه چيزي براي تقسيم كردن نداشته باشد. 

«اُشو»

بدنيا و زندگي بسيار علاقه مند باش و آنرا دوست بدار،
با باد به رقص در آييد! در زير باران برقصيد! با درختان برقص در آييد تا دريابيد كه دين فقط آن نوشته هاي كتاب مقدس نيست، بلكه در سر تا سر هستي گسترده شده است.
دين چيزي مرده و بي روح نيست بلكه بسيار سر زنده است و تو براي تماس با آن بايد سر زنده باشي. آنگاه كه شادي تو به اوج خود برسد، با هستي تماس مي يابي..

اين نشانه خوبي است كه شروع به تعمق در خود كرده ايد؛‌ تعمق درباره آنچه انجام داده ايد و اينكه چرا اين چنين كرده ايد.

هنگاميكه شروع به بررسي اعمال، ‌كارها و اهداف خود مي كنيد، ‌دچار سردرگمي مي شويد. بسياري از مردم براي فرار از اين سر درگمي هرگز به اعمال خود فكر نمي كنند. آنها همينطور بي وقفه عمل مي كنند؛‌ بگونه اي كه ديگر وقتي براي فكر كردن نداشته باشند.
شبها آنقدر خسته هستند كه بلافاصله به خواب مي روند و صبح زود دوباره دنبال كردن سايه ها شروع مي شود. اين روال همينطور ادامه مي يابد و روزي فرا مي رسد كه بدون اينكه بدانند كه هستند، چه كرده اند و چرا چنين كرده اند،‌اين دنيا را ترك مي كنند.
اكنون درباره همه چيز ترديد داريد. اين شروع خرد است. تنها احمقها هرگز شك نمي كنند. اين يكي از موهبتهاي سالك بودن است. موهبتهاي بسياري در راه است..