2014-02-16، 12:48
12 اسفند
هنگام پایین امدن از یک تپه در حالیکه سوار دوچرخه هستم در یک تعادل کامل . همواره احساس سر زندگی میکنم . الانان بمن کمک میکندتا زندگیم را تعادل بخشم . همچنان که سوار بر دوچرخه بودم و شادابی را در هر روز خود حس میکردم . بخصوص وقتی این شعار را بکار می برم "زندگی کن و بگذار زندگی کنند" من سعی میکنم هر انچه که زندگی بمن میبخشد با تمام لذت و رنج انرا در اغوش بگیرم . چون تمام انها چیزی برای اموختن به من دادند شبی در جلسه الانان من این موضوع را کشف کردم وقتی که فردی پرسید هنگام بروز مشکل اگر من از خداوند تشکر کنم . چه اتفاقی روی میدهد؟ در ابتدا باید در حال بهم فشردن دندانها خود را به گفتن تشکر خداوند مجبور میکردم کم کم دندانهای من قفل نمیشد ومن تشکر همراه با ترحم نسببت به خودم را جانشین کردم من حقیقتا شروع به زندگی کردم .
وقتی که در تمامی زوایای زندگی به شیوه خود زندگی میکنم . این اسان تر است تا دیگران را رها کنم . طبق خواست خودشان زندگی کنند سر زنده بودن متعلق به من است برای دیگران نیز این دعای مبارک را میکنم.............
یادآوری امروز
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم