وقتی جلوی آینه می ایستی وداری خودت رو مرتب میکنی تا بری بیرون ، در ذهنت چندین چشم رو میبینی که دارند تماشات میکنند و قضاوتت میکنند ! ......

این پیرهن خوب نیست فلانی دوست نداره ، موهام اینطوری باشه فلانی مسخره میکنه ، زیر چشمام رو باید کرم بزنم بهم نگند چیزی مصرف میکنی ، کج میشی و چند جور نگاه کردن رو تمرین میکنی که هر که رو دیدی نگاه مخصوص اون رو بکارببری ، بخودت یادآوری میکنی اونجا که رفتم اگه فلانی بود زیاد نخندم و خیلی حرف نزنم ! و..... 

مابرای خوشنودی وپسند دیگرون خیلی کارها انجام میدیم ولی برای دل خودمون اصلا کاری نمیکنیم . اغلب ما دچار بیماری" دیگر خشنود" هستیم و از لحظه های عمر هرگز لذت واقعی رو نمیبریم ! خودمون رو از چهارچوب نگاه خودمون بسنحیم نه از پسند و دیدگاه دیگرون