گاهی دل آدمی میگیرد ... اما این گرفتگی به آمدن ابرها می ماند

ابرها امروز می آیند اما فردا دوباره هوا صاف و آفتابی ست . به ابرها بنگر . به خورشید نگاه کن و به یاد داشته باش که حساب تو از حساب آن دو جداست .

گاهی هوای دل آدمی تیره و ابری می ش

ود . گاهی روح وارد اقلیم شب میشود ، اما روح ، سپیده دمان نیز دارد .
سعادت در آن است که بدانیم ما هیچکدام نیستیم . بدین سان انسان به صلح و صفا با خود و هستی میرسد . هماهنگی با قطبهای متضاد ، شور آفرین است ... اگر بدانی چگونه با احساسی از سعادت زندگی کنی روح تو تناور خواهد شد در غیر اینصورت در همان مرحله دانه بودن باقی می ماند و هرگز درخت نمیشود ....
عشق پرنده ای آزاد و رها / اشو