اعتقادات مانند لباس هستند. اساساً چيزی تغییر نمی كند، همانی كه بودی باقی می مانی.

اعتقاد آسان است، چون از تو حقيقتاً خواسته نمی شود كاری انجام دهی. فقط يك پوشش سطحی، يك تزئين است. چيزی كه هر لحظه بخواهی می توانی داخل بگذاری. يوگا اعتقاد نی

ست، سلوک اعتقاد نیست .به همين خاطر سخت است. دشوار است، و بعضی وقتها غيرممكن به نظر می رسد. يك ديدگاه وجودی است. به سوی حقيقت خواهی رفت، ولی نه با اعتقاد. بلكه با تجربه شخصی خودت، با درك خودت. يعنی كاملاً تغییر خواهی كرد. ديدگاههای تو، راه زندگی تو، ذهن تو، روان تو آنطور كه بود، بايد كاملاً خُرد شود. چيزی تازه بايد به وجود بيايد. فقط با اين چيز تازه می توانی با واقعيت تماس بگيری.