... مقصود اُشو از رابطة جنسي آزاد، روابط معمولي و متداول جنسي آزاد ميان زن و مرد در برخي جوامع غربي و شرقي نيست. از ديدگاه اُشو رابطة جنسي‌اي که مي‌تواند به عشق کامل و نجات بينجامد، رابطه‌اي است که بين زن و مرد کامل رخ دهد.

اُشو در نکوهش روابط جنسي‌اي که در غرب رايج است، آنها را به عطسه‌اي تشبيه مي‌کند که هدف از آن دور ريختن تنش است، نه رسيدن به کمال مورد نظر او.

از ديدگاه اُشو ويژگي مهم عمل جنس

ي ميان زن و مرد کامل، طولاني بودن آن است، که به ادعاي اُشو به تشکيل مدار الکتريکي ويژه‌اي مي‌انجامد که در آن زن قطب منفي و مرد قطب مثبت را تشکيل مي‌دهد. با تشکيل اين مدار ديگر دو طرف عمل جنسي براي خود ماهيتي جدا از ديگري قايل نمي‌شوند و کم‌کم فرديت از بين مي‌رود و دو طرف به يگانگي مي‌رسند. در اين حالت، انرژي دروني مرد و زن با هم درمي‌آميزد و به يک انرژي تبديل مي‌شود. پس از اين مرحله، سالک ديگر با زن يا مرد درون خود درآميخته است و نيازي به زن يا مرد خارجي ندارد. از اين پس آنچه مهم است طريق سير و سلوک و مراقبه است، نه جنس مخالف.

ثمرۀ نهايي چنين رابطه‌اي نيز اين است که هرچه شدت اين مدار بيشتر باشد، ميل بعدي به عمل جنسي کمتر و کمتر مي‌شود و فاصلة برقراري رابطة بعدي افزايش مي‌يابد؛ چرا که با تشکيل اين مدار، لذتي طولاني و ژرف به‌ وجود مي‌آيد، و درنتيجه پس از رسيدن به اين حالت، انسان مي‌تواند فارغ از مسائل جنسي براي مدتي طولاني به مراقبه68 بپردازد.69

درواقع بر پاية آموزه‌هاي اُشو ايجاد رابطة جنسي کامل و عشق کامل مقصود نهايي نيست؛ بلکه اينها گذرگاهي‌اند که سرانجام به انسان توانايي مراقبه‌اي کامل را که به آن سمادْهي70 مي‌گويند مي‌دهد.