ورود

**MOZHGAN** · 2014-10-18، 09:20

در پایه ریزی شخصیت و چگونگی رشد عواطف اشخاص هیچ عامل اجتماعی به پای محیط کوچک خانواده نمی رسد.خانواده به عنوان گروه بنیادین جامعه و محیطی طبیعی برای رشد و رفاه کلیه اعضای آن به ویژه کودکان، باید از حمایت و مساعدت لازم برخوردار شود به نحوی که تبواند مسئولیت های خود را در جامعه کاملا به عهده گیرد.همچنین در این مقدمه آمده است؛ کودک برای رشد کامل و هماهنگ شخصیت خود باید در محیط خانوادگی و در فضایی مملو از خوشبختی، محبّت و تفاهم رشد یابد.

با وجود نقش بنیادین خانواده در شکل گیری شخصیت کودک، خانواده همواره محیطی مساعد در جهت پرورش و حفاظت کودک نیست و در واقع بخش مهمی از خشونت علیه کودکان در این محیط خلوت خانوادگی رخ می دهد.خانواده مهمترین و مقدم ترین نهاد اجتماعی برای تربیت، آموزش و حمایت از اعضای خود است اما همین نهاد می تواند غالبا عرصه ای برای بروز خشونت و درد و رنج باشد.در حقیقت احتمال اینکه کودکان توسط اعضای خانواده خود به قتل برسند، مورد حمله جسمی قرار گیرند، مورد آزار جنسی واقع شوند و یا محکوم به تحمل عادات سنتی زیانبار و خشونت ذهنی گردند بسیار بیشتر از آن است که بیگانگان کودکان را در معرض این خطرات قرار دهند. کودک آزاری[۱] پدیده ای جدید نیست؛ این معضل همواره در طول تاریخ وجود داشته اما از آغاز شناسایی این موضوع به صورت علمی بیشتر از چند دهه نمی گذرد.

ورود
هنوز عضو نشدی؟همین حالا عضو شو ;)
نام کاربری:
گذرواژه‌:	گذرواژه‌تان را فراموش کرده‌اید؟
	مرا به‌خاطر بسپار

موضوع‌های مشابه…
موضوع		نویسنده	پاسخ	بازدید	آخرین ارسال
	خود آزاری کودکان 'پاسخی است' به زورگویی در مدرسه	sabor	0	752	2014-10-04، 05:39 آخرین ارسال: sabor
	کودک واعتماد به نفس	sabor	0	866	2014-06-27، 03:44 آخرین ارسال: sabor
	تربیت ایرانی و پدیده خشم	sabor	0	827	2014-06-12، 09:04 آخرین ارسال: sabor