2014-11-29، 02:27
احساس عشق ونیاز به این انسانی که بعنوان راهنما سرراهم قرارگرفته زیراکه تازه اول راه بهبودی هستم من درجاده بهبودی به سمت کمال میروم ولی میدونم که هرگز کامل نمیشم چراکه انسان همواره ناقص بوده وخواهد بود ولی از این که تونستم نقص هام راببینم یعنی شهامت وشانس دیدن اونها را خدای مهربان به من داده به خودم غرور میکنم واز آرامش وعشقی که توزندگیم بوجود آمده لذت میبرم .