یکی از کلیدی ترین ابزاری که روی من کاملاً به عنوان نقطه ضعف محسوب میشد، همین نه گفتن برای کسانی بود که به هر نحوی از من سوءاستفاده میکردند و بقدری در مقابل دیگران ضعیف و ناتوان و عاجز بودم که آنها با پررویی و جسارت مقابل چشمانم چیزی از من بر میداشتند و یا کسانی که از من قرض گرفته بودند و پس نداده بودند، دوباره از من قرض میگرفتند و منهم میدانستم که هرگز بازپس نخواهند داد. اما به دلیل شرمساری و خجالت و احساس گناه بخاطر اینکه به من گفته شده بود به دیگران احترام بگذار و به آنها «نه» نگو و درکارهایشان «نه» نیار و من بخاطر ترس از قضاوت شدن و مورد ملامت قرار نگرفتن با دیگران ساز مخالفت نمیزدم و پس از اینکه مورد سوءاستفاده آنها قرار میگرفتم، خیلی دلم میشکست و خیلی ناراحت میشدم. این رودربایستی باعث کینه و نفرت و ترس و استرسم از خودم و دیگران بخاطر ناتوانی در مقابل این هموابستگان همیشه خودم را سرزنش میکردم. اما اکنون به راحتی به آنها نه میگویم و دیگر با کسی رو دروایستی ندارم...