2015-01-07، 11:05
تمرین و نهادینه سازی:
از راه‌هاى دیگر تحصیل خوش اخلاقى و رفع بداخلاقى تمرین عملى خوش اخلاقى هنگام برخورد با دیگران است.
هر کس قادر است با یک تصمیم قوى و عزم جزم با رعایت اصل تدریج، به تمرین عملى در این زمینه بپردازد. اگر
کسى تصمیم بگیرد حداقل به مدت چهل روز در برخورد خود نسبت به اطرافیان تجدید نظر نماید و در این مدت با
روئى گشاده، لبى خندان و رابطهاى صمیمى برخورد نماید، نرم و زیبا سخن بگوید، قطعا نتایج خوبى خواهد گرفت.
یکی از مهم‌ترین کار‌هایی که در این زمینه باید تمرین کرد، برخورد شاد است. سلام و احوالپرسى توأم با تبسم،
دست دادن و گاهی که فاصله‌ها زیاد می‌شود، معانقه همراه با صمیمیت و احترام، اولین فن موثر ارتباطى، به
منظور تمرین خوش اخلاق بودن و همچنین جلب محبت دیگران است. اولین لحظه ملاقات از اهمیت فوق العادهاى
برخوردار است، به نحوى که موفقیت یا شکست در امر دوستیابى به آن بستگى دارد. معمولاً افرادى که ما با آن‌ها
ملاقات میکنیم دو دستهاند: دسته اول برخوردى شاد و صمیمى دارند. این دسته داراى محبوبیت اجتماعى و
دوستان فراوانترى هستند. دسته دوم در برخورد اولیه خشک و بی روح مینمایند. کسانى که لبخندزدن به چهره
دیگران بر ایشان دشوار است. افراد این گروه یا تنها هستند و یا دوستان کمى دارند. در حکایتی عدى بن حاتم
میگوید: وارد مدینه شدم. پیامبر خدا (ص) مرا شناخت از جاى خود برخاست و دست مرا گرفت و به خانه خود برد.
من از فروتنى وى غرق حیرت شدم و از اخلاق پسندیده و ملکات فاضله و از احترام فوق العادهاى که نسبت به
تمام افراد قائل بود، دریافتم که وى فرد عادى و فرمانرواى معمولى نیست. حتّى وقتى که عمیقاً غمگین و ناراحت
هستید، سعی کنید خود را شاد نشان دهید و تبسم نمایید.
امام على (ع) در توصیف مؤمن می‌فرماید:
شادى مؤمن در چهره او، و اندوه وى در دلش پنهان است
از راه‌هاى دیگر تحصیل خوش اخلاقى و رفع بداخلاقى تمرین عملى خوش اخلاقى هنگام برخورد با دیگران است.
هر کس قادر است با یک تصمیم قوى و عزم جزم با رعایت اصل تدریج، به تمرین عملى در این زمینه بپردازد. اگر
کسى تصمیم بگیرد حداقل به مدت چهل روز در برخورد خود نسبت به اطرافیان تجدید نظر نماید و در این مدت با
روئى گشاده، لبى خندان و رابطهاى صمیمى برخورد نماید، نرم و زیبا سخن بگوید، قطعا نتایج خوبى خواهد گرفت.
یکی از مهم‌ترین کار‌هایی که در این زمینه باید تمرین کرد، برخورد شاد است. سلام و احوالپرسى توأم با تبسم،
دست دادن و گاهی که فاصله‌ها زیاد می‌شود، معانقه همراه با صمیمیت و احترام، اولین فن موثر ارتباطى، به
منظور تمرین خوش اخلاق بودن و همچنین جلب محبت دیگران است. اولین لحظه ملاقات از اهمیت فوق العادهاى
برخوردار است، به نحوى که موفقیت یا شکست در امر دوستیابى به آن بستگى دارد. معمولاً افرادى که ما با آن‌ها
ملاقات میکنیم دو دستهاند: دسته اول برخوردى شاد و صمیمى دارند. این دسته داراى محبوبیت اجتماعى و
دوستان فراوانترى هستند. دسته دوم در برخورد اولیه خشک و بی روح مینمایند. کسانى که لبخندزدن به چهره
دیگران بر ایشان دشوار است. افراد این گروه یا تنها هستند و یا دوستان کمى دارند. در حکایتی عدى بن حاتم
میگوید: وارد مدینه شدم. پیامبر خدا (ص) مرا شناخت از جاى خود برخاست و دست مرا گرفت و به خانه خود برد.
من از فروتنى وى غرق حیرت شدم و از اخلاق پسندیده و ملکات فاضله و از احترام فوق العادهاى که نسبت به
تمام افراد قائل بود، دریافتم که وى فرد عادى و فرمانرواى معمولى نیست. حتّى وقتى که عمیقاً غمگین و ناراحت
هستید، سعی کنید خود را شاد نشان دهید و تبسم نمایید.
امام على (ع) در توصیف مؤمن می‌فرماید:
شادى مؤمن در چهره او، و اندوه وى در دلش پنهان است
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s![[تصویر: 91.gif]](http://blogcod.parsskin.com/zibasazi/other/1/91.gif)
![[تصویر: 78.gif]](http://blogcod.parsskin.com/zibasazi/joda-konandeh/78.gif)