2015-01-07، 11:09
تمامی این انسانها بندگان خدای هستند و او است که همه آنها را آفریده و آفریدگان خود را دوست دارد و هرگز راضى نمیشود کسی با ایشان به ناحق برخوردى نامناسب و ناشایست داشته باشد، از آن روی یکی از راههای مهم جلب رضایت خویش را در گشادهروئى با خلق و تحصیل رضایت مخلوق و خدمت به آنها، قرار داده. به خاطر همین پیوند عمیق میان خالق و مخلوق است که در روایات وارد شده است: کسى که از مخلوق تشکر نمیکند در حقیقت از خالق آنها تشکر نکرده است. این یک قاعده کلی است و کسى که نسبت به مخلوقات الهى ترش روئى نماید، این نوع برخورد، به نوعی ترش رویی با خداوند محسوب میشود. نگرش توحیدی باعث میشود که ما بسیاری از کینههایی که نسبت به دیگران داریم فراموش کنیم، دشمنیها را کنار بگذاریم، اهل گذشت باشیم و بدیهای آنان را به دل نگیریم، هرگز با کسی خشونت نورزیم، به خاطر خداوند، درشتی آنها را تحمل کنیم، با بردباری و مدارا با همگان رفتار نماییم و خوش اخلاق باشیم. ۶- اصلاح شخصیت اخلاقی: دومین راه بنیادین تحصیل خوش اخلاقی، اصلاح شخصیت اخلاقی و ملکات درونی است. اخلاق خوش ظاهری و گشاده رویی از جهتی برآیند و بازتاب شخصیت درونی و فضایل خلقی نهادینه شده در باطن انسان است. کسی که از دیگران متنفر است و نسبت به آنها کینه دارد، چگونه میتواند در برخورد اجتماعی خود با آنها، روی خوش، چهرهای خندان و همراه با صمیمیت داشته باشد. آدم حسود همین طور. چطور میتوانیم توقع داشته باشید که یک آدم حسود با محسود خود شاد برخورد نماید، خود خواهی، خودبینی، تکبر، غرور و خودپسندی، خشم و عصبانیت و پرتوقع بودن، همه عوامل بد اخلاقی هستند. اگر بخواهیم در ظاهر انسان خوش اخلاق و خوش برخوردی باشیم، یکی از راههای اساسی آن این است که رزایل اخلاقی را از درون خود بپالاییم، تا درون انسان پاک و زلال نباشد، آبی که از چشمه وجود او میجوشد، زلال و شفاف نخواهد بود.
به قول شاعر از کوزه همان برون تراود که در او است.
به قول شاعر از کوزه همان برون تراود که در او است.
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s