2015-01-20، 12:40
وقتي میترسی در جا میزنی و یخ کرده حرکت نمیکنی. در اصل ترس انسان را متوقف و منجمد میکند، گاهی از دامهای ترس خود را در آغوش انکار قرار میدهیم. انکار و غرور سرپوشی است برای ترس های ما. اگر این اصل را برای خود در زندگی نهادینه کنیم پا روی ترسها خواهیم گذاشت اینکه من برای امروز زندگی میکنم. دیروز من به تاریخ پیوسته و فقط میتوانم تجربیاتشان در امروز استفاده کنم اگر درگذشته اشتباه و کارتباهی داشتم سعی کنم امروز از تکرار اشتباهات دیروز اجتناب ورزم و اگر رفتاری مطابق با هنجارها و بااصول بهبودی داشتم. برای استمرار آن تاکید و اصرار داشته باشم و ترس از قضاوت دیگران را کنار بگذارم. اگرمقایسه ای هم داشته باشم، باید مقایسه ام را از دیروز و امروز باخودم کنم. بغیراز این باشد موجب عدم بروز احساسات واقعی بالقوه من با آنها فعال میشوند و شاید بعضی از رفتارها و کاری را به خاطر قضاوت دیگران شروع نکنم و به قول معروف عطایش را به لقایش ببخشم.