2015-04-04، 03:34
وقتی به پذیرفتن راهنما تمایل پیدا میکنیم، پیوندی میان ما برقرار میشود. اسرار خود را آشکار میکنیم و به خرد راهنمای خود اطمینان پیدا میکنیم. دغدغههای خود را با او در میان میگذاریم و ارزش قائل شدن برای تجربه راهنما را میآموزیم. درد خود را در میان میگذاریم و با همدردی از ما استقبال میشود. یکدیگر را میشناسیم، به هم احترام میگذاریم و همدیگر را دوست داریم. هر چه بیشتر به راهنما اعتماد کنیم، بیشتر یاد میگیریم به خود اعتماد کنیم.
"اندکی صبر سحر نزدیک است"
