2015-07-11، 01:28
مراقبه 20/4/:
روز:
نيايش ستون بنيادين عبادت است. كسي كه قادر به نيايش است قلبي دارد كه هر لحظه آماده گشوده شودن به روي عبادت است. نيايش يعني فراتر بردن آن ديگري از خود. نيايش سم مهلك " خود " است. آنگاه كه تو هرچيز و همه چيز را نيايش كني، آنگاه كه كل عالم را نيايش كني، " خود " ناپديد مي شود و ناپديد شدن " خود " تو را در دسترس خداوند قرار مي دهد. خدا فقط زماني مي تواند در تو فرود آيد كه " خود " كاملا تركت گفته باشد. تو بايد قلبت را خالي كني تا خدا بتواند وارد آن شود. خدا يعني كل و " خود " يعني اينكه تو مي كوشي از آن كل مستقل و جدا باشي. آنگاه كه " خود " وجود ندارد، آنگاه كه تلاشي براي جدا و مستقل بودن از كل وجود ندارد، تو آماده ذوب شدن و يكي شدن با كل هستي. و ذوب شدن، يكي شدن و پيوستن به كل، شادماني، خير وبركت، شور و سرمستي مي آقريند. هدف رهروي همين است.
شب:
راز بزرگ راه عشق اين است: عشق بدون چشمداشت و خودجوش تمام وجود تو را به انرژي عشق دگرگون مي كند و انرژي عشق شدن همان الهي شدن است. چيزي بيش از این لازم نداري. بيشتر از آن است كه بتواني طلب كني يا تصورش را بكني. كامروايي به بار مي آورد و شكوفايي كامل. گلهاي آگاهي در درونت شروع به شكوفا شدن مي كنند.
113
شجاعت
شما آرمانهايي بسيار نفساني را آموخته ايد: « شجاع باش »! اما يك انسان واقعا هوشمند، چگونه ممكن است كه از ترس اجتناب نكند؟ همه مي ترسند. در واقع بايد بترسند. زندگي چنان است كه همه بايد بترسند و كساني كه نمي ترسند، با شجاع شدن ترس هايشان را كنار نگذاشته اند. افراد شجاع، ترسهايشان را سركوب كرده اند. آنها به راستي دلير نيستند. با پذيرفتن ترسهاي خود است كه مي توان دلير شد. موضوع شجاعت نيست، بلكه فقط بايد حقايق زندگي را ديد و تشخيص داد كه ترس طبيعي است. پس بايد ترس را پذيرفت. مشكل وقتي به ميان مي آيد كه مي خواهيد آنرا سركوب كنيد. يك انسان واقعا هوشمند، چگونه ممكن است كه از ترس اجتناب نكند؟ راننده اتوبوس با سرعت در جاده مي راند. آيا شما در وسط جاده مي ايستيد؟ گاوي در برابرتان ظاهر مي شود، سم مي كوبد و آماده حمله است، آيا نهراسيده همان جا مي مانيد؟ اين كار احمقانه است. انسان باهوش بايد از برابر خطر دور شود. ترس يك امر طبيعي است. نمي گويم در زندگي ترس وجود نخواهد داشت، بلكه متوجه خواهيد شد كه نود درصد ترسهاي شما فقط زاده تخيلات خودتان است. حدود ده درصد ترسها واقعي است و بايد آنها را پذيرفت. حساس تر، هشيارتر و تحريك پذيرتر شويد. همين قدر كافي است تا متوجه شويد كه مي توانيد از ترسهايتان بعنوان پله هاي پيشرفت استفاده كنيد.
11جولای
Be an individual if you really want truth to happen to you. Take all the risks that are needed to b ea individual, and accept the challenges so that they can sharpen you, can give you brilliance and intelligence.
اگر واقعا می خواهی حقیقت بر تو آشکار گردد، فرد باش؛ پیه همه مخاطراتی که برای فرد بودن لازم است بر تن بمال، و چالشها را بپذیر تا بتوانند ترا صیقل دهند، بتوانند هوش و ذکاوتی سرشار به تو ببخشند.
You can only share with others that which you have got: if you are miserable, you will share misery. When two miserable persons are together, the misery is not only doubled, it is multiplied. The same is true about your blissfulness … the same is true about all experiences.
تنها آن چيزي را مي تواني با ديگران قسمت كني كه از آن توست: اگر شور بختي، شور بختي را تقسيم مي كني، وقتي دو شور بخت با هم اند ،شوربختي دو برابر نيست، چند برابر خواهد شد. همين قاعده درباره سعادتمندي حاكم است. همين در تمامي آزمونها صادق است.
روز:
نيايش ستون بنيادين عبادت است. كسي كه قادر به نيايش است قلبي دارد كه هر لحظه آماده گشوده شودن به روي عبادت است. نيايش يعني فراتر بردن آن ديگري از خود. نيايش سم مهلك " خود " است. آنگاه كه تو هرچيز و همه چيز را نيايش كني، آنگاه كه كل عالم را نيايش كني، " خود " ناپديد مي شود و ناپديد شدن " خود " تو را در دسترس خداوند قرار مي دهد. خدا فقط زماني مي تواند در تو فرود آيد كه " خود " كاملا تركت گفته باشد. تو بايد قلبت را خالي كني تا خدا بتواند وارد آن شود. خدا يعني كل و " خود " يعني اينكه تو مي كوشي از آن كل مستقل و جدا باشي. آنگاه كه " خود " وجود ندارد، آنگاه كه تلاشي براي جدا و مستقل بودن از كل وجود ندارد، تو آماده ذوب شدن و يكي شدن با كل هستي. و ذوب شدن، يكي شدن و پيوستن به كل، شادماني، خير وبركت، شور و سرمستي مي آقريند. هدف رهروي همين است.
شب:
راز بزرگ راه عشق اين است: عشق بدون چشمداشت و خودجوش تمام وجود تو را به انرژي عشق دگرگون مي كند و انرژي عشق شدن همان الهي شدن است. چيزي بيش از این لازم نداري. بيشتر از آن است كه بتواني طلب كني يا تصورش را بكني. كامروايي به بار مي آورد و شكوفايي كامل. گلهاي آگاهي در درونت شروع به شكوفا شدن مي كنند.
113
شجاعت
شما آرمانهايي بسيار نفساني را آموخته ايد: « شجاع باش »! اما يك انسان واقعا هوشمند، چگونه ممكن است كه از ترس اجتناب نكند؟ همه مي ترسند. در واقع بايد بترسند. زندگي چنان است كه همه بايد بترسند و كساني كه نمي ترسند، با شجاع شدن ترس هايشان را كنار نگذاشته اند. افراد شجاع، ترسهايشان را سركوب كرده اند. آنها به راستي دلير نيستند. با پذيرفتن ترسهاي خود است كه مي توان دلير شد. موضوع شجاعت نيست، بلكه فقط بايد حقايق زندگي را ديد و تشخيص داد كه ترس طبيعي است. پس بايد ترس را پذيرفت. مشكل وقتي به ميان مي آيد كه مي خواهيد آنرا سركوب كنيد. يك انسان واقعا هوشمند، چگونه ممكن است كه از ترس اجتناب نكند؟ راننده اتوبوس با سرعت در جاده مي راند. آيا شما در وسط جاده مي ايستيد؟ گاوي در برابرتان ظاهر مي شود، سم مي كوبد و آماده حمله است، آيا نهراسيده همان جا مي مانيد؟ اين كار احمقانه است. انسان باهوش بايد از برابر خطر دور شود. ترس يك امر طبيعي است. نمي گويم در زندگي ترس وجود نخواهد داشت، بلكه متوجه خواهيد شد كه نود درصد ترسهاي شما فقط زاده تخيلات خودتان است. حدود ده درصد ترسها واقعي است و بايد آنها را پذيرفت. حساس تر، هشيارتر و تحريك پذيرتر شويد. همين قدر كافي است تا متوجه شويد كه مي توانيد از ترسهايتان بعنوان پله هاي پيشرفت استفاده كنيد.
11جولای
Be an individual if you really want truth to happen to you. Take all the risks that are needed to b ea individual, and accept the challenges so that they can sharpen you, can give you brilliance and intelligence.
اگر واقعا می خواهی حقیقت بر تو آشکار گردد، فرد باش؛ پیه همه مخاطراتی که برای فرد بودن لازم است بر تن بمال، و چالشها را بپذیر تا بتوانند ترا صیقل دهند، بتوانند هوش و ذکاوتی سرشار به تو ببخشند.
You can only share with others that which you have got: if you are miserable, you will share misery. When two miserable persons are together, the misery is not only doubled, it is multiplied. The same is true about your blissfulness … the same is true about all experiences.
تنها آن چيزي را مي تواني با ديگران قسمت كني كه از آن توست: اگر شور بختي، شور بختي را تقسيم مي كني، وقتي دو شور بخت با هم اند ،شوربختي دو برابر نيست، چند برابر خواهد شد. همين قاعده درباره سعادتمندي حاكم است. همين در تمامي آزمونها صادق است.
«خدا با ماست»