2017-04-13، 07:17
~~بیماری اعتیاد برای من یک بیماری لاعلاج مزمن و پیشرونده است این بیماری از دوران کودکی با من بوده است چون رفتارهایی در گذشته داشتم که کنترل انها دست من نبوده است و بعدها با مصرف مواد به اوج خود رسیده است این بیماری چه با مصرف مواد چه بدون مصرف مواد در من در حال فعالیت است و از سه جنبه جسمی روحی و روحانی من را تحت تاثیر قرار میدهد از نظر جسمی اجبار به مصرف در من ایجاد میکند از نظر روحی وسوسه و افکار منفی به سراغم می اید و از نظر روحانی باعث خود محوری و غرور من میشود بیماری اعتیاد در طول زندگیم باعث میشودکه رفتارهایی داشته باشم که علارغم میل باطنی من است خیلی از کارهایی که دوست دارم انجام دهم را نمیتوانم انجام دهم و همچنین خیلی از کارهایی که دوست ندارم انجام دهم را انجام میدهم در خیلی از امور این من نیستم که تصمیم میگیرم بلکه بیماری اعتیاد من تصمیم گیرنده نهایی است من به خاطر داشتن بیماری اعتیاد کارهایی انجام میدهم که خسارت میبینم ولی دوباره انها را تکرار میکنم من کنترل افکار گفتار و رفتار خودم را ندارم و این بیماری من است که زندگی من را کنترل میکند بیماری اعتیاد در من غیر قابل درمان است و فقط با بکارگیری اصول برنامه میتوانم در مسیر بهبودی قرار بگیرم