2013-10-15، 11:02
ای حامی !
ای تسکین دهنده و ای گشاینده درهای امید!
مرا از اسارت تنهایی رها کن .
امروز با تو خود پیمان می بندم که از قضاوت کردن دیگران دست بردارم و همه را همانطور که در مرحله آفرینش یکسان آفریدی ببینم و در مقابل توانگران کرنش نکنم و درمقابل بینوایان گردنکش نباشم ، به همه عشق بورزم تا همیشه دستانشان در دستم باشد مبادا روزی در چاه تنهایی بیافتم ، بابت این همه سرمایه زندگی از تو سپاسگذارم و سر برخاک ، تو را زمزمه می نمایم))
ای تسکین دهنده و ای گشاینده درهای امید!
مرا از اسارت تنهایی رها کن .
امروز با تو خود پیمان می بندم که از قضاوت کردن دیگران دست بردارم و همه را همانطور که در مرحله آفرینش یکسان آفریدی ببینم و در مقابل توانگران کرنش نکنم و درمقابل بینوایان گردنکش نباشم ، به همه عشق بورزم تا همیشه دستانشان در دستم باشد مبادا روزی در چاه تنهایی بیافتم ، بابت این همه سرمایه زندگی از تو سپاسگذارم و سر برخاک ، تو را زمزمه می نمایم))