39--زمانی که بامرضم زندگی کنم زمانی که تسلیم نباشم زمانی که دست ازخودمحوری برندارم ودریچه افکارم بسته باشد واحساس دانایی وتوانایی داشته باشم نمیتوانم برای سپردن تصمیم بگیرم زمانیکه پای لذت ولذت طلبی وعشق وحال درمیان است نمیسپارم وقتی که همه چیز بروفق مراداست وهمه چیز آماده ومهیاست بازهم نمیسپارم زمانی هم سپردن راشرطی میکنیم وآن هم بخاطرتوقعاتیست که دارم ومنتظرنتیجه دلخواه هستم. زمانی میسپاریم که راه پس وپیش نداریم کم آورده ومستاصل شده ایم جاهایی که درشرایط ناجور گیرمیکنیم مانند روابط ناسالم که داردآبرویمان بخطر میفتد میسپاریم اما بازهم نتیجه دلخواهمان رامیخواهیم.بزرگترین دست آویز لذت طلبی زیاده خواهی وباورهاواعتقادات گذشته واستفاده ازخودمحوری هایمان است?