2014-01-13، 10:08
ميل به رُشد و تغييرات در من، جهت بهتر شدن و بهتر بودن و در نهايت رسيدن به جايگاه رفيع انسانيم خواهد شد كه مدنظر اصول خودیاری برنامه است. امروز زنده نگه داشتن خاطرات تلخ و پرداختن به آنها، تنها تلف كردن وقت و اهميت ندادن به زندگي در امروز است. در حالي كه مي‌توان از انرژي و وقت امروز به نحو احسن جهت گذراندن امروز سود برد. امروز يادگارهاي گذشته‌ام را به دور ريخته‌ام تا خودم را از زير بار سنگين كينه‌ها و رنجش و نفرت و انتقام رها كنم. خداوندا: به من كمك كن تا درونم را از اندوخته‌هاي دردآور و غمگين رها سازم. آيا امروز آماده هستم تا از لذتِ بخشيدن خودم و ديگران بهره‌مند شوم؟ آيا دل، محل ذخيره‌ی رنجش‌ها، بدي‌ها و نفرت‌ها است؟ با اینکه می‌دانم حمل رنجش و احساسات منفی بار گرانیست که در ابتدا به خودم صدمه می‌زند، پس چرا آن‌را از روی دوش برنمی‌دارم؟ من با خودم چه دشمنی دارم که خودم را با این رنجش‌ها ملول کرده‌ام. خداوندا: عشق خودت را در من جاری کن، که بتوانم با بخشیدن دیگران خودم را هم ببخشم، من نیاز به توجه تو خالق مهربانم دارم. ای خالق خوبی‌ها، من در راهی قدم گذاشته‌ام که صلاح خودم را نمی‌دانم و راه درست و نادرست را بلد نیستم.
ببخش تا بخشيده شوي!
ببخش تا بخشيده شوي!
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه