اندیشه امروز بیست و هشتم دیماه ( a day at a time )
زمانیکه غرور محرک من برای انجام کاری باشد من قادر به تشخیص توانائیها و نقایص خود نمی باشم و بیشتر اسیر توهمات خود خواهم بود . در این حالت آسا یش و راحتی آخرین چیزی است که من به آن نیاز دارم و بیشتر محتاج دوستی هستم که با درک درست موقعیت من و اینکه در کجا هستم و به کجا می روم ، صادقانه و با اعتقاد کامل نور منطق و واقع گرائی را بر من و افکار من بتاباند .
آیا من وقت خود را صرف بررسی پیشرفتهای خود در هر روز می نمایم و هنگامیکه اشتباهی از من سر می زند بلافاصله آنرا می پذیرم ؟
خداوندا، من دعا می کنم که تنها یکی از دوستان من در گروه آنقدر صداقت داشته باشد تا هنگامیکه مرا اسیر غرور یافت با شجاعت به من یاد آوری نماید . برای مدت زمان طولانی من درباره خود احساس خوبی نداشتم طبیعی است که اولین موفقیت در برنامه رفتار مرادگرگون سازد و مرا به سمت خودستایی بکشاند . آیا درا ین حال یک دوست از گروه قادر خواهد بود که تصویر روشنی از آنچه هستم را به من ارائه دهد ؟
آیامن قادرم که با یکدست پیروزی در برابر اعتیاد و با دست دیگر تواضع و فروتنی را گرفته همچنان به سمت هدف انسانی خود پیش روم ؟
" خودستائی یا احساس رضایت "
کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم