2014-02-02، 08:04
همه ما قبل از آشنایی با برنامه اطلاعاتمان راجع به اعتیاد محدود بود. به همین خاطر در بدو ورود به جلسه فکر می کردیم که مشکل ما فقط مصرف مواد مخدر است. پس از گذشت مدتی در برنامه به تدریج در یافتیم که اعتیاد ما چیزی عمیق تر از مصرف وسوسه انگیز و اجباری مواد مخدر بوده است.
قدم اول ما را تصوراتمان راجع به اعتیاد رها می سازد و متوجه می شویم که از بیماری مزمنی رنج می بریم که بسیاری از زمینه های زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده است. یا به عبارتی بیماری اعتیاد، نیروی مخربی است که در تمام مراحل زندگی مان ایفای نقش می کرده که با مصرف مواد تکمیل شده است. بیماریی که قبل از اولین بار مصرف بصورت رفتارهای ضد اجتماعی خود را بروز می داد. حتی با نوع لباس پوشیدن، صحبت کردن، در روابطمان اینکه کِی و کجا به این بیماری مبتلا شده ایم اصلاً مهم نیست، مهم این است که این بیماری سالهای زیادی در ما وجود داشته است. اعتیاد، جرم یا ضعف اخلاقی نیست و ما به عنوان معتاد، مجرم نیستیم بلکه به عنوان معتاد مبتلا به بیماری مزمن، لاعلاج و پیش رونده هستیم و در صورتیکه متوقف نگردد، کشنده است که قطع مصرف شروع خوبی برای مهار کردن بیماری است ولی همة راه نیست. ما به عنوان معتاد از ناخوشیی رنج می بریم که در تمام مدت شبانه روز، چه با مواد و چه بدون مواد در حال فعالیت است و عوارض خود را به اشکال مختلفی که حتی در ظاهر هیچ ربطی به مصرف مواد ندارد، بروز می دهد. درست مانند بیماری اعتیاد، برنامة NA نیز همة زمینه های زندگی ما را تحت تأثیر قرار می دهد. ما در اولین جلسة خود با همه علائم موجود حاضر می شویم، خلاء درونی و روحانی، شکنجة روحی، عجز، غیر قابل اداره بودن زندگی و ...... همانگونه که بیماری اعتیاد فراتر از فقط مصرف مواد است، درمان بیماری نیز بسیار فراتر از صرفاً پرهیز از مواد است. به همین منظور ما از قدم های دوازده گانه استفاده می کنیم. اگر چه این قدم ها بیماری ما را معالجه نمی کنند، قطعاً به تدریج موجب التیام ما می شوند. هنگامیکه بهبود پیدا میکنیم، هدیه زندگی را تجربه می کنیم.
قدم اول ما را تصوراتمان راجع به اعتیاد رها می سازد و متوجه می شویم که از بیماری مزمنی رنج می بریم که بسیاری از زمینه های زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده است. یا به عبارتی بیماری اعتیاد، نیروی مخربی است که در تمام مراحل زندگی مان ایفای نقش می کرده که با مصرف مواد تکمیل شده است. بیماریی که قبل از اولین بار مصرف بصورت رفتارهای ضد اجتماعی خود را بروز می داد. حتی با نوع لباس پوشیدن، صحبت کردن، در روابطمان اینکه کِی و کجا به این بیماری مبتلا شده ایم اصلاً مهم نیست، مهم این است که این بیماری سالهای زیادی در ما وجود داشته است. اعتیاد، جرم یا ضعف اخلاقی نیست و ما به عنوان معتاد، مجرم نیستیم بلکه به عنوان معتاد مبتلا به بیماری مزمن، لاعلاج و پیش رونده هستیم و در صورتیکه متوقف نگردد، کشنده است که قطع مصرف شروع خوبی برای مهار کردن بیماری است ولی همة راه نیست. ما به عنوان معتاد از ناخوشیی رنج می بریم که در تمام مدت شبانه روز، چه با مواد و چه بدون مواد در حال فعالیت است و عوارض خود را به اشکال مختلفی که حتی در ظاهر هیچ ربطی به مصرف مواد ندارد، بروز می دهد. درست مانند بیماری اعتیاد، برنامة NA نیز همة زمینه های زندگی ما را تحت تأثیر قرار می دهد. ما در اولین جلسة خود با همه علائم موجود حاضر می شویم، خلاء درونی و روحانی، شکنجة روحی، عجز، غیر قابل اداره بودن زندگی و ...... همانگونه که بیماری اعتیاد فراتر از فقط مصرف مواد است، درمان بیماری نیز بسیار فراتر از صرفاً پرهیز از مواد است. به همین منظور ما از قدم های دوازده گانه استفاده می کنیم. اگر چه این قدم ها بیماری ما را معالجه نمی کنند، قطعاً به تدریج موجب التیام ما می شوند. هنگامیکه بهبود پیدا میکنیم، هدیه زندگی را تجربه می کنیم.
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه