سراغت رااز “قاصدک” که می گیرمتابی خورده و در دل ابرها” گم می شودغصه ام می گیردمی دانم!شرم دارد از اینکه،خبر دهد،رفتنت” همیشگی بود”.

کاش مـیدانسـتی آن کسی که در تو امیدبه زندگـی را

پرورش می داد خودش محتاج قطره ای از باران محبت

بود.

 

یادت در ذهنم ومهرت درقلبم وعطر مهربانیت درتمام

وجودم است.

همه می گویند “سخت گیر”م!
راست می گویند
همین است که انقدر “سخت”
به تو
“گیر” داده ام…

 

 

به تو آشنا ترینم ای غریبه همیشهرسم تو رسم شکستن رسم من سکوت بیشهباتوتصمیم ترانه یه عبور عاشقانهیادگاریای تلخو گریه های بی بهانه

از انسان ها غمی به دل نگیرید، زیرا آنان نیز غمگینند، با اینکه تنهایند ولی از خود

میگریزند زیرا به خود و به حقیقت شک دارند، پس دوستشان بدار اگر چه دوستت

نداشته باشند.

 عشق دل میخواهد نه بهانه از ته دل دوستت دارم بی بهانه

یه سر باید برم تعمیرگاه

اخه خراب عشقتم