فهرست شکرگزاری16 مرداد

«بر هر چه باب میل ما پیش نمیرود، تمرکز میکنیم و همه زیباییهای زندگی خود را نادیده میگیریم.»

کتاب پایه

v

وقتی همه چیز بیدردسر پیش میرود، شکرگزاری آسان است. اگر اضافه حقوق بگیریم، سپاسگزارهستیم. اگر ازدواج کنیم، شکرگزارهستیم. اگر فردی ما را با هدیهای زیبا یا عشقی غیرمنتظره غافلگیر کند، قدردان هستیم. اما اگر اخراج شویم، طلاق بگیریم یا ناامید شویم، شکرگزاری از پنجره به بیرون پر میکشد. حتی اگر موارد شگفتانگیز دیگری هم در زندگی باشد، باز هم مشغول کارهایی میشویم که اشتباه است.

اینجاست که میتوانیم از فهرست شکرگزاری استفاده کنیم. با یک قلم و کاغذ مینشینیم و فهرست افرادی که باید از آنها سپاسگزاری کنیم، تهیه میکنیم. همه ما افرادی را میشناسیم که در آشوبهای زندگی از ما پشتیبانی کردهاند. ویژگیهای روحانی مثبتی را که به دست آوردهایم، فهرست میکنیم، چراکه میدانیم بدون آنها هرگز قادر نبودیم از شرایط کنونی خود سربلند بیرون بیاییم. در پایان، بهبودی خود را نیز در فهرست مینویسیم. همه چیزهایی را که باید برای آنها شکرگزار باشیم، در فهرست میآوریم.

مطمئناً متوجه میشویم به راستی صدها چیز در زندگی ما وجود دارد که سپاسگزاری ما را برمیانگیزد. حتی کسانی در بین ما که از بیماری رنج میبریم یا همه ثروت مادی خود را از دست دادهایم، به نعمتهایی روحانی دست مییابیم که میتوانیم برای آنها شکرگزار باشیم. بیداری روح باارزشمندترین نعمتی است که یک معتاد میتواند دریافت کند.

v

فقط برای امروز: فهرستی از چیزهای مادی و روحانی که باید شکرگزارشان باشم، تهیه میکنم.

وظیفه ی خودرا نسبت به همه انجام دهید،اما عشق قلبتان را فقط به خدا تقدیم کنید.
بیاموزید در میان فعالیت های روزانه همچنان به خدا عشق ورزید.

16 مرداد
امروز مي‌خواهم با دعا و نيايش و تشكر از خداوند، انرژي حاصله‌ام را بين خود و يك همدرد ديگر تقسيم كنم. انرژي مثبت در من احساس دلچسب با ارزش بودن و داراي اهميت بودن است. اصول برنامه از من مي‌خواهد كه به قسمت پُر ظرف و داشته‌هايم فكر كنم و از داشته‌‌هايم با لذت و احترام ياد كنم. آيا از اين كه خداوند توانايي مرا در كمك كردن به خودم و ديگران پرثمرتر كرده از او تشكر مي‌كنم؟ آيا از اين كه در كنار خود، دوستاني دارم كه مرا فقط به خاطر خودم دوست دارند سپاسگزاري مي‌كنم؟ آيا از اين كه در گروه خدمتگزار عده‌اي از همدردانم هستم لذت مي‌برم؟ آیا خداوند را به خاطر احساس زيباي با ارزش همدرد بودن شاكر هستم؟ یکی از مهمترین شاخصه‌ی بیماری وابستگی کمال‌طلب بودن است، این بیماری من را وادار می‌کرد که خودم را بالاتر و بهتر از دیگران دانسته و توقع داشتم که هرگز اشتباه نکنم. اگر هم اشتباهی تو کارم بود، آن را گردن دیگران انداخته و یا مدعی بودم که کار من نبود و یا اگر خودم را مقصر می‌دیدم چنان خودم را آزار می‌دادم، که هیچ دشمنی با من چنین نمی‌کرد. آیا متوجه شده‌ام که من انسانم و خطا و اشتباه جزء افکار و رفتار من است و من با پذیرش آنها می‌توانم، تجربه‌ی موفقیت کنم.
من يك انسان هستم!