دوستي در الانان ميگويد : من تمايل دارم در مورد تجربياتم در ارتباط با الكليسم آنرا همچون شعر رزمي با يك فيلم فني ببينم و بدان فكر كنم ، در حاليكه اسمم بر روي پرده بزرگي نصب شده مي درخشد و كارهاي خارق العاده انجام دهم اما اينگونه نيست بلكه دقيقا يك فيلم خانوادگي است . من بارها و بارها روياي ديدگاهها يا اغراق آميز دوستم را مشاركت كرده ام . اگر چه وقتي اين كار را ميكردم اسمي كه روي پرده مي درخشيد نام من بود . من با داستاني براي گفتن به اين برنامه آمدم كه به نظر ميرسيد در هر اينچ يك صحنه بسيار بزرگ خود نمايي ميكرد . بارها و بارها اين داستان را گفتم ، تا اينكه روزي متوجه شدم كه در اطاقي با ديگران در حال نشان دادن يك فيلم خانوادگي نشسته ام ، امروز خوشحال هستم كه به عنوان بخشي از نمايش در اينجا هستم ، اما نقش من تغيير يافته است من در نقش قرباني نيستم و خودم را فداي دنياي سرد و بيرحم ملودرام نمي كنم . رئاليسم (واقع گرايي) بوقوع پيوسته است نقش من مهم است . اما منحصر به فرد نيست و انتظار ندارم كه آنرا بزرگ نمايي كنم .

ياد آوري امروز

الانان به من فرصتي داده تا فيلم خانوادگي خود را با ديگران سهيم شوم . شرايط من بهترين يا بدترين شرايط نيست اگر چه در بعضي موارد با بقيه فرق دارم ، اما بيشتر از آنچه كه هميشه فكر ميكردم به ديگران شبيه هستم . امروز از اين حس دوستي ، سپاسگزارم "همانطور كه ياد ميگيريم مشكلاتمان را از ديدگاه درستي و مثبت بررسي كنيم ، در مي يابيم كه مشكلات ، قدرت حاكميت يافتن بر افكار و زندگي مان را از دست مي دهند (مشكلات بر افكار و زندگيمان غلبه نمي كنند) .