نکا تی که باید هنگام نوشتن ترازنامه قدم ۴ رعایت کنیم:






.

+ قبل از نوشتن ترازنامه قدم چهارم مطمئن شوید شرایط روحی مناسب را ، برای کار کردن این قدم دارید.( با راهنمایتان در این رابطه صادقانه مشارکت کنید )...

+ قبل از این که شروع به نوشتن کنید ، به هر نحوی که میتوانید با نیروی برتر ارتباط برقرار کنید ( خواندن دعای آرامش ، رفتن به جایی که در شما حالت روحانی ایجاد میکند ، خواندن نماز یا زانو زدن ، مراقبه کردن ) وقتی احساس کردید، آماده هستید ،شروع به نوشتن کنید...

+ از تجربه قدم چهار ،دوستان بهبودی ،استفاده کنید. راه کارها و تجربیات دوستانی که این قدم را کار کرده اند ، راه گشا است.( راهنمای قدم )...

+ مشارکت در مورد مطالب قدم چهار در جلسات ( البته آنهایی که گفتنشان در جلسه مجاز است ) به شما کمک میکند ، این قدم را راحتتر بردارید.

+ در طی نوشتن قدم چهار ، همیشه دفترچه کوچکی به همراه داشته باشید. هر جا مطلبی را به یاد آوردید ، فورا یاداشت کنید و سر فرصت در دفتر قدمتان بنویسید.

+ سعی کنید برای نوشتن قدم چهار برنامه ریزی منظمی داشته باشید . اگر به صورت مداوم و روزانه باشد نتیجه بهتری خواهید گرفت.

+ نوشتن در جایی که در آنجا آرامش دارید مهم است. نوشتن در مکانهای معنوی به شما کمک زیادی خواهد کرد.

+ دفتر قدم چهار ، را همیشه در جای امنی نگه دارید. اگر فکر میکنید ممکن است افراد غیر مجازی به آن دسترسی پیدا کنند ، آنرا به صورت رمز و کد بنویسید تا فقط خودتان بتوانید آنرا بخوانید . اشاره به بخشی از موضوع ، گاهی کفایت میکند. زیرا با دیدن آن هم خودتان میفهمید چه نوشته اید و هم میتوانید در صورت نیاز آنرا برای راهنما توضیح بدهید.

+ توجه داشته باشید که هر موضوع و اتفاقی که در گذشته ، موجب رنجش شما شده ، میتواند در ترازنامه ، جا داشته یاشد.افراد،اشیاء،مکانها،غذاها،قیافه افراد ،لهجه ها ،یک شغل خاص ، وسایل نقلیه،شهرها،کشورها،فلسفه ها،دولتها،سیاستمدارها،حیوانات و خیلی چیزهای دیگر...

+ اگر در این برنامه به دنبال بهبودی هستید ، خیلی مهم است که ، نگاه دقیقی به گذشته خود داشته باشید. طبیعی است که نخواهید به برخی از اتفاقات گذشته و دوران کودکیتان نگاه کنید! ( به خصوص تجربیاتی که ممکن است در امور جنسی داشته باشید). به این نکته توجه داشته باشید که قسمت بسیار بزرگی از بیماری ما را ، انکار همین واقعیتها تشکیل میدهد. اگر نمیتوانید در مورد این وقایع ، ترازنامه بنویسید بهتر است ، دوباره قدمهای قبلی را کار کنید. آنقدر به این کار ادامه دهید ، تا برای نوشتن تمایل پیدا کنید. توصیه من این است که برای این قدم سنگ تمام بگذارید! هر کاری که لازم است انجام بدهید، تا شهامت نوشتن ترازنامه کامل در شما پیدا شود.

+ فقط موارد مشابه و آنهایی را که در یک مقطع زمانی ، اتفاق افتاده اند، یکجا بنویسید (به دلیل اینکه ممکن است برخی از رنجشها ، در زمانهای مختلف بر روی بخشهای مختلف شخصیت ما تاثیر بگذارد)...

+ خیلی مهم است که ، به نقش خودمان در رنجشهایمان ، بعد از همه نگاه کنیم! زیرا اگر اول ، به نقش خودمان نگاه کنیم ، جایی برای گله از دیگران باقی نمی ماند!

+ از تجربه احساساتی که هنگام نوشتن قدم چهار دارید ، نترسید! ( با یادآوری تجربیات گذشته ، ممکن است همان احساسی که آنموقع داشتیم ، زنده شود ) در قدم چهار ما میخواهیم با احساس خشم ، رنجش و نفرت سرکوب شده خود ، مواجه شویم و با کمک نیروی برتر آنها را حل و فصل کنیم . وظیفه قدم چهار این است که ما را از دوران کودکی مان ؟ عبور داده و به بزرگسالی برساند!

+ در مورد رنجشهای جنسی بنویسید (این رنجشها طیف بسیار گسترده ای دارد! ممکن است بعد از بارها قدم کار کردن ، متوجه بشوید که دلیل برخی از اعمال و رفتارتان ، به خاطر رنجشهای جنسیتان است)!

+ در مورد شخصیت کاذبتان بنویسید. بگویید بازی کردن این رل ، چه عواقبی را برایتان رقم زده است و موجب بروز چه رنجشهای دیگری شده...

+ بخشی از اتفاقات ممکن است ، در هیچ کدام از دسته بندی هایی که ما آوردیم نباشد و ندانیم در کدام دسته بندی قرار میگیرد. مثلا ممکن است در مورد مسایل جنسی ندانیم که رنجش است یا غیره...این چیزها را در جدول اتفاقات مهم زندگی می نویسیم.

+ تجربه نشان داده ، افشاء به یک باره ترازنامه قدم چهار، میتواند خطرناک باشد. معمولا قبل از رفتن به قدم پنجم ، گاهی مجبور میشویم برای گرفتن راهنمایی ، برخی از بخشهای قدم چهارم را ، با گروه و راهنمایمان مشارکت کنیم. عکس العمل راهنما به این مشارکتها تکلیف ما را برای کار کردن قدم پنجم ( با او ) روشن میکند. راهنماهایی که به قول بچه ها ، کارشان درست است ، پا به پای رهجو ، در مورد ترازنامه خودشان ، صحبت خواهند کرد! معمولا نحوه کار به این صورت است که راهنما ، موضوع و راز مهمتری را ، نسبت به رهجویش افشاء میکند! این کار دو فایده دارد: هم راهنما ترازنامه خود را دوباره مرور میکند و هم اعتماد رهجو را بیشتر به خودش جلب میکند.

+ از نظر مقدار نوشتن و زمان ، معمولا اگر پیوسته بنویسیم یک ماه نوشتن کفایت میکند . از نظر مطلب باید آنقدر بنویسیم ، که راضی شویم! احساس کنیم این مقدار نوشتن کافی است ( نباید چیزی را که میدانیم در این قدم جای میگیرد، از قلم بیندازیم ) البته در صورت لزوم ، میتوانیم در زمانی که قدم های بعدی را کار میکنیم دوباره به قدم چهارم برگردیم و ترازنامه خودمان را تکمیل کنیم .

+ وقتی نوشتن را به پایان بردیم ، در آخر هر ستون موارد مشابه را ، با هم جمع میزنیم. مثلا مواردی را که غرور عاملش بوده ، جمع میزنیم . اینطوری میفهمیم که کدام نقص شخصیتی در ما بیشتر فعال است!...همچنین میفهمیم با چه کسانی بیشترین مشکل را داریم! اولویت بندی نواقص نشان میدهد که ترسهای ما اغلب از چه چیزی ناشی میشود! مثلا ترس از صحبت در جمع...

+ یک نکته مهم دیگر این که موقعی که دارید به سوال ها پاسخ میدهید ، زمان سوال را در نظر داشته باشید! شما باید در ترازنامه ، قضاوت آنموقع خود را ، از ماجرا بنویسد(همان قضاوتی که موجب رنجش شده است).

+ در بخش رنجشهای که حاضر به بخشش نیستیم ، باید با دقت و هوشیاری بیشتری عمل کنیم. اگر بعد از کار کردن این بخش باز هم نتوانستید ببخشید ، دعا کنید. زاری و ندبه کنید . از خداوند بخواهید که قدرت این کار را به شما بدهد....ممکن است ، دوباره با موضوع این رنجش روبرو شوید و رنجش شما عمیقتر شود. با دعا کردن حالت تعادلتان را حفظ میکنید و حداقل رنجشتان بیشتر از این نمیشود!

+ مهمترین نکته در نوشتن ترازنامه قدم چهارم این است که ، شما بتوانید نقش مخرب خود را در حوادثی که فکر میکردید ، در آنها کاملا بیگناهید پیدا کنید! ( مخصوصا آنجایی که دیگران هم به شما حق میدهند و میگویند اگر آنها هم بودند نمی بخشیدند!) اگر نتوانستید به این نقش منفی و مخرب خود برسید ، در واقع نتوانسته اید این قدم را کار کنید!