2015-08-06، 02:06
هر صدایی از سکوت متولد و در سکوت خاموش می شود و در طول مدتی که صدا تداوم دارد، سکوت آن را احاطه کرده است. سکوت به صدا قابلیت (( بودن )) می بخشد. سکوت جزئی درونی اما آشکار نشده ی هر صدا، نت موسیقی، آواز و کلام است. آشکار نشده به صورت سکوت در این جهان، حاضر است. به همین دلیل می گویند که هیچ چیز در این جهان به اندازه سکوت همسان پروردگار نیست.
تنها کاری که باید بکنی، توجه به سکوت است. حتی هنگام سخن گفتن از فاصله بین واژه ها و سکوت جزیی و کوتاه میان جمله ها آگاه باش. در حالی که این کار را انجام می دهی، بعد سکوت در درون تو رشد می کند. بدون آن که همزمان در درون ساکت شوی، نمی توانی به سکوت توجه کنی. با سکوت در بیرون و سکون در درون، تو وارد آشکار نشده شده ای.
تنها کاری که باید بکنی، توجه به سکوت است. حتی هنگام سخن گفتن از فاصله بین واژه ها و سکوت جزیی و کوتاه میان جمله ها آگاه باش. در حالی که این کار را انجام می دهی، بعد سکوت در درون تو رشد می کند. بدون آن که همزمان در درون ساکت شوی، نمی توانی به سکوت توجه کنی. با سکوت در بیرون و سکون در درون، تو وارد آشکار نشده شده ای.
«خدا با ماست»