خداوند همه چیز من است.با او هیچ چیز از دست نمی رود.وقتی با خدا حرف میزنی هیچ نفسی هدر نمی رود.وقتی با خدا راه بروی هیچ از توانت کم نمی شود.وقتی منتظر خدا باشی هیچ لحظه ای تلف نمی شود.وقتی به خدا اعتماد کنی هرگز شکست نخواهی خورد.
همه ما پنهانی و در نهان ، دل گفته هایی با خدا داریمکسی از آن خبر ندارد و خود می گوییم و خدا شنونده استآنچه در این پست می خوانید بخشی هایی از گفتگوهای “من و شما” با خداست:همان خدا، همان خدای فراموش شده ای که به گاه بی کسی و درماندگیسراغش را می گیریم … همان که هیچگاه ما را از یاد نمیبرد . . .
الهی!
هر که را براندازی ،با درویشان در اندازی.
الهی! همه تو،ما هیچ!
سخن این است، برخود مپیچ!
الهی! گفتی کریمم!
امید بدان تمام است،
تا کرم تو در میان است،
نا امیدی حرام است!
خداوندا
تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را
مبادا گم کنم اهداف زیبا را
مبادا جا بمانم از قطار موهبت هایت
خداوندا مرا مگذار تنها لحظه ای حتی . .
دست به دامن خدا که میشوم ...
چیزی آهسته درون من به صدا میاید که: نترس!
از باختن تا ساختن دوباره …
فاصله ای نیست …
- معبودم،
تو می بخشی و نمی خواهی،
میدهی و نمی گیری،
عشق بی پاسخ از توست،
ای گنج مقصود،
ای راه و راهبر،تو حافظ و خالقی،ای گوش و دلنواز ترین موسیقی،تو رهبر و راهنمایی
،غیر از تو،به کجا و به چه کسی روی آورم.i
خدايا این روزهــــا زیادی ساکتــــ شده ام حرفــــ هایم نمی دانم چــــرا به جای گلــــو ،از چشــــم هایم بیرونــــ می آیند . . .
خدايا ....تو را شكر ... براي فرصت با تو بودن ازت سپاسگزار م ...