بیشترین کنترل کردن من در مورد مسایل مالی است.تا یک مقدار بازار خراب میشود من بهم میریزم.من یادم میرود خدایی دارم که مرا از ته چاه با طناب مهربانی خویش بالا کشیده و مرا دوباره ته چاه نمی اندازد.من یادم میرود او حتی به پرندگان در زمستان روزی میدهد.او حتی به حیواناتی که در دل کویر و بیابان هستند روزی میدهد.ایا مرا که بقول خودش فرزندش و اشرف مخلوقات و بنده اش هستم روزی نمیدهد؟
قسمت اول :
بیشتر چیزهایی که احساس مالکیت می کنم رنجش های گذشته ظلم هایی که در حقم می شود دست برداشتن از نقایص اخلاقی بد دهنی شهوت رانی و ........
با تشخیص سهم خود مشکل دارم
قسمت دوم :
مهم است چون می بایست دست از خود محوری بردارم تا بتوانم به او بسپارم چون که از جنگ کردن دور می شوم و به ارامش می رسم
هر انچه که می سپارم ولحظه ای بعد به دست می گیرم به واقع یعنی نسپرده ام
هر انجه که در موردش قدتی ندارم نشانه ان است که باید بسپارم
در کل هر چیزی را که در مقابلش تونایی ندارم باید بسپارم
برای سپردن میزان عاجز بودن و تسلیم بودن بسیار مهم است ،من نمی توانم چیزی را بهتر از خداوند مراقبت کنم من قدرت کنترل و عاقبت اندیشی و مراقبت ندارم ،ولی می توانم مسئولان همه کارها و سهم خودم را انجام دهم ،نباید ترس و احساسات منفی که دارم برای سپردن مانع ایجاد کند ،سهم خودم را با مثبت اندیشی و انرژی انجام داده و نتیجه را به خداوند می سپارم
4-زمانی که پای مسایل وروابط جنسی ام درمیان باشد(چون منطبق با اصول نیست)وقتی که پای پول کلان ومسایل مالی درمیان باشد(چون تنبل وراحت طلبم)وزمانی که بحث لذت ولذت طلبی درمیان باشد(چون درچارچوب صحیحی نیست)زمانی که از تمرکز خارج شده وبامرضم زندگی میکنم زمانی که درلحظه زندگی نمیکنم وقتی که از روی اراده شخصی عمل میکنم وقتی که رابطه ام باخداوند کم ویا کات بشه ویادریچه افکارم بسته میشه وقتی که خشمگینم یااحساسات بدی دارم وقتی که تعادل ندارم ودرانکارهستم...اصول12قدمی درهم است وسواکردنی نیست سپردن مشروط زندگی کردن با بیماریمان است باحال واحساس بد نمیشه احساس نزدیکی به خداراداشت اراده شخصی من تمامادردوآشفتگی ورنجش وخودمحوری وپوچی وانزواست واین مواردمنو فرسوده میکنه ونمیذاره درمسیربهبودی باشم وسالم زندگی کنم برای تغییرورشد ورسیدن به کمال ورهایی از درد ویک زندگی درست باید این روند تصمیم گیری وسپردن رافقط برای امروز ادامه دهیم تابه یک آرامش وتعادل نسبی برسیم?
4-زمانی که پای مسایل وروابط جنسی ام درمیان باشد(چون منطبق با اصول نیست)وقتی که پای پول کلان ومسایل مالی درمیان باشد(چون تنبل وراحت طلبم)وزمانی که بحث لذت ولذت طلبی درمیان باشد(چون درچارچوب صحیحی نیست)زمانی که از تمرکز خارج شده وبامرضم زندگی میکنم زمانی که درلحظه زندگی نمیکنم وقتی که از روی اراده شخصی عمل میکنم وقتی که رابطه ام باخداوند کم ویا کات بشه ویادریچه افکارم بسته میشه وقتی که خشمگینم یااحساسات بدی دارم وقتی که تعادل ندارم ودرانکارهستم...اصول12قدمی درهم است وسواکردنی نیست سپردن مشروط زندگی کردن با بیماریمان است باحال واحساس بد نمیشه احساس نزدیکی به خداراداشت اراده شخصی من تمامادردوآشفتگی ورنجش وخودمحوری وپوچی وانزواست واین مواردمنو فرسوده میکنه ونمیذاره درمسیربهبودی باشم وسالم زندگی کنم برای تغییرورشد ورسیدن به کمال ورهایی از درد ویک زندگی درست باید این روند تصمیم گیری وسپردن رافقط برای امروز ادامه دهیم تابه یک آرامش وتعادل نسبی برسیم?