2013-11-22، 09:40
حمله اضطراب! 11 اسفند
«نیرویی که ما را به این برنامه آورد هنوز هم با ماست و اگر به او اجازه دهیم به راهنمایی ما ادامه خواهد داد.»
کتاب پایه
v
آیا تا به حال ترس و نگرانی بر شما غلبه کرده است؟ به هر جا رجوع میکنیم، فشارهای زندگی ما را از پای در میآورد. ناتوان شدهایم و نمیدانیم باید چه کار کنیم. چگونه بر حمله اضطراب غلبه میکنیم؟
ابتدا صبر میکنیم. نمیتوانیم یکدفعه به همه چیز رسیدگی کنیم، بنابراین لحظهای صبر میکنیم تا مسائل سر و سامان پیدا کند. سپس از مسائلی که ما را آزار میدهد، "ترازنامهای فوری" تهیه میکنیم. در حالی که این سؤال را از خود میپرسیم هر یک از مسائل را بررسی میکنیم: «این مسئله واقعاً چه اهمیتی دارد؟» در اکثر موارد متوجه میشویم بیشتر ترسها و دغدغههای ما به توجه فوری ما نیاز ندارد. میتوانیم این موارد را کنار بگذاریم و بر مسائلی تمرکز کنیم که واقعاً باید فوراً حل و فصل شود.
سپس دوباره صبر میکنیم و از خود میپرسیم: «در هر حال، چه کسی در اینجا کنترل را در دست دارد؟» این امر به ما یادآور میشود که نیروی برتر ما، کنترل را در دست دارد. اراده نیروی برتر خود را برای این اوضاع، هر آنچه هست، میجوییم. این کار را میتوانیم به چند روش انجام دهیم: از طریق دعا، صحبت با راهنما یا دوستان NA یا شرکت در جلسه و درخواست از دیگران برای مشارکت کردن تجربیاتشان. وقتی اراده نیروی برتر برای ما روشن میشود، برای توانایی اجرای آن دعا میکنیم. سرانجام اقدام میکنیم.
حملات اضطراب نباید ما را از توان بیندازد. میتوانیم برای رسیدگی به هر مسئلهای که بر سر راه ما ظاهر میشود، از منابع برنامه NA استفاده کنیم.
v
فقط برای امروز: نیروی برتر، من را به سوی مسیر بهبودی هدایت نکرده است که به حال خود رها کند! وقتی اضطراب حمله میکند، قدمهای معینی را برای جستجوی مراقبت و راهنمایی مداوم خداوند طی میکنم.
«نیرویی که ما را به این برنامه آورد هنوز هم با ماست و اگر به او اجازه دهیم به راهنمایی ما ادامه خواهد داد.»
کتاب پایه
v
آیا تا به حال ترس و نگرانی بر شما غلبه کرده است؟ به هر جا رجوع میکنیم، فشارهای زندگی ما را از پای در میآورد. ناتوان شدهایم و نمیدانیم باید چه کار کنیم. چگونه بر حمله اضطراب غلبه میکنیم؟
ابتدا صبر میکنیم. نمیتوانیم یکدفعه به همه چیز رسیدگی کنیم، بنابراین لحظهای صبر میکنیم تا مسائل سر و سامان پیدا کند. سپس از مسائلی که ما را آزار میدهد، "ترازنامهای فوری" تهیه میکنیم. در حالی که این سؤال را از خود میپرسیم هر یک از مسائل را بررسی میکنیم: «این مسئله واقعاً چه اهمیتی دارد؟» در اکثر موارد متوجه میشویم بیشتر ترسها و دغدغههای ما به توجه فوری ما نیاز ندارد. میتوانیم این موارد را کنار بگذاریم و بر مسائلی تمرکز کنیم که واقعاً باید فوراً حل و فصل شود.
سپس دوباره صبر میکنیم و از خود میپرسیم: «در هر حال، چه کسی در اینجا کنترل را در دست دارد؟» این امر به ما یادآور میشود که نیروی برتر ما، کنترل را در دست دارد. اراده نیروی برتر خود را برای این اوضاع، هر آنچه هست، میجوییم. این کار را میتوانیم به چند روش انجام دهیم: از طریق دعا، صحبت با راهنما یا دوستان NA یا شرکت در جلسه و درخواست از دیگران برای مشارکت کردن تجربیاتشان. وقتی اراده نیروی برتر برای ما روشن میشود، برای توانایی اجرای آن دعا میکنیم. سرانجام اقدام میکنیم.
حملات اضطراب نباید ما را از توان بیندازد. میتوانیم برای رسیدگی به هر مسئلهای که بر سر راه ما ظاهر میشود، از منابع برنامه NA استفاده کنیم.
v
فقط برای امروز: نیروی برتر، من را به سوی مسیر بهبودی هدایت نکرده است که به حال خود رها کند! وقتی اضطراب حمله میکند، قدمهای معینی را برای جستجوی مراقبت و راهنمایی مداوم خداوند طی میکنم.