لغزش يكباره و بی دلیل اتفاق نمی افتد، بلكه فرآيندی است كه مدت ها پيش از آن كه بار ديگر اقدام به مصرف مواد مخدر یا از سر گرفتن اعتیادهای رفتاری کنیم، آغاز می شود. معمولاً علت لغزش اين است كه به افكار و ذهن خود اجازه می دهيم كه به حالت منفی قبلی خود يعنی به دوران اعتياد فعال بازگردد. با بازگشتن به افکاری که در زمان مصرف مواد مخدر داشتیم، رفتار ما نيز تغيير به تدریج تغییر می كند و برای کنار آمدن با زندگی بار ديگر به استفاده از مواد بازمی گردیم. در اين وضعيت فراموش می كنيم كه از 

نوعی بيماری مزمن غير قابل درمان در عذاب هستيم و برای بهبودی از اين بيماری می بایست به طور روزانه برنامه 12 قدم مان را کار کنیم. بيماری اعتياد در ذهن و فكر ما ريشه دارد. ما معتادان به دلیل طبیعت و نوع بیماری که به طور روزانه در بهبودی از آن به سر می بریم، نمی توانيم در مورد مصرف نكردن مواد مخدر تصميم درست و منطقی بگيريم. علت ناتوانی ما در تصمیم گیری صحیح درباره مواد مخدر اين است كه پس از سال ها مصرف مواد مخدر، به آن عادت می كنيم و در واقع اعتياد قسمتی از زندگی طبيعی ما می شود. مصرف مواد مخدر كاری است كه بی اختيار و بدون فكر كردن به عواقب ‌آن انجام می دهيم. علاوه براين، بيماری اعتياد ماهيتی مرموز و شگفت آور دارد و اگر 12 قدم را به طور روزانه کار نکنیم و از حمایت انجمن های گمنام استفاده نکنیم، ناخودآگاه به سوی مصرف دوباره مواد یا انجام رفتارهای معتادگونه برمی گردیم. واقعیت این است که بسیاری از ما معتادان در حال بهبودی که لغزش کرده ایم، به خوبی می دانیم که استفاده نكردن از ابزارهای لازم برنامه های 12 قدمی برای ايجاد تغيير در افكار و رفتارمان، به لغزش و افتادن دوباره در دام اعتياد كمك كرده است.