2015-01-04، 03:46
بچه که بودیم بزرگترین آرزومون داشتن کوچیکترین چیز بود.
بزرگ که شدیم کوچیکترین آرزومون داشتن بزرگترین چیزه.
بچه که بودیم آرزومون بزرگ شدن بود.
بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریم.
بچه که بودیم درد و دلامون رو به ناله ای می گفتیم و همه می فهمیدن.
بزرگ که شدیم درد و دلمون رو به صد زبون می گیم ... هیچ کس نمی فهمه.
بچه که بودیم بچه بودیم،
بزرگ که شدیم، بزرگ که نشدیم هیچ، دیگه همون بچه هم نیستیم.
ای کاش با همون صفتهای خوب و پاک بزرگ می شدیم.
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s