2014-01-05، 10:01
در وجود همه ما روح پنهانی هست که در خواب فرو رفته است. آن کس که روح خفته اش بیدار می شود، براستی سعادتمند است. او تشخیص می دهد که دنیا با همه دارایی ها و قدرتش، نمایشی گذراست. او خواهان حقیقت است. به عنوان زایر به جستجوی خدا برمی آید . خدا را می جوید، به خدا عشق می ورزد. او غرق در عشق ، خود را می بازد و معبود را می یابد. با «او»به یگانگی می رسد، با جان جهان، با هر موجود زنده و بی جان.
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم