30 مهر نگاه کن، ببین کی حرف می‌زند

«بیماری ما آنقدر فریبدهنده است که میتواند ما را در

موقعیتهای غیرممکن قرار دهد.»

کتاب پایه

v

برخی از ما میگوییم، «بیماری من با من صحبت میکند.» دیگران میگویند، «فکر و خیال دست از سر من بر نمیدارد.» سایر افراد نیز به "شلوغی ذهن" یا "وسواس ناراحتکننده" اشاره میکنند. بگذارید با این مسئله روبرو شویم. از بیماری لاعلاجی رنج میبریم که حتی در بهبودی نیز ما را تحت تأثیر قرار میدهد. بیماری ما اطلاعات تحریفشدهای را درباره آنچه در زندگی جریان دارد، در اختیار ما قرار میدهد. به ما میگوید که خود را بررسی نکنیم، چراکه این کار بسیار هراسانگیز است. گاهی اوقات به ما میگوید که نسبت به خود و اعمال خود مسئول نیستیم؛ در مواقع دیگری به ما میگوید که همه مشکلات زندگی تقصیر ماست. بیماری ما، ما را فریب میدهد که به آن اعتماد کنیم.

برنامه NA ما را در معرض صداهای بسیاری قرار میدهد که ضد اعتیاد ماست، صداهایی که میتوانیم به آنها اعتماد کنیم. میتوانیم برای بررسی واقعیت با راهنمای خود تماس بگیریم. میتوانیم به صدای معتادی که سعی در پاک شدن میکند، گوش دهیم. راه حل نهایی، کارکرد قدمها و کمک گرفتن از نیرویی برتر است. این کار به ما در پشت سر گذاشتن مواقعی که «بیماری ما با ما صحبت میکند»، کمک میکند.

v

فقط برای امروز: "صدای" اعتیاد خود را نادیده میگیرم. به صدای برنامه خود و نیرویی برتر از خود گوش میدهم.

چه چیزی ارزشمندتر از گوهر ولعل است؟سلامت جسم وذهن؟
چه چیزی ارزشمندتر از سلامت است؟شخصیت نیک!
چه چیزی ارزشمندتر از شخصیت نیک است؟خلوص قلب!
چه چیزی والاتر از خلوص است؟خدمت عاشقانه به خدا وبندگانش.

30 مهر گاهی رُشد پیدا کردن و تغييرات ما به سختي قابل تشخيص است. بهتر است بگوييم كه براي خودمان اين گونه است، ولي ديگران به راحتي رشد و تغييرات ما را مشاهده مي‌كنند. ما به دليل داشتن جنبه‌ی بيماريمان انتظار بهبودي فوري را داريم. یعنی کمال‌طلبی جزء بیماری من است. وجود این بیماری در من باعث می‌شود که بخواهم فوراً نتیجه بگیرم، اگر چنین نشود حالم خراب می‌شود، چون فوري دچار نااميدي و يأس مي‌شوم. به خصوص وقتي كه انتظاراتم از خودم برآورده نمي‌شود و يا در حال تضاد با خواسته‌هايم هستند. امروز به خودم فرصت اشتباه كردن را مي‌دهم. درحالیکه سعی دارم اگر به‌کسی صدمه زدم، فوراً جبران کنم. مي‌دانم كه قديس نيستم و هرگز هم نخواهد شد. ولي مي‌توانم با پذيرش شرايط و ديگران و خودم انتظاراتم را كم كنم و بدانم كه رفتار و تغييراتم به مرور به آرامي شكل خواهند گرفت. مي‌دانم كه مراحل تغییرات و رُشد پیدا کردنم ادامه‌دار است، اگر دستم در دستان دوستان در برنامه باشد و به نیروی‌برترم باور داشسته باشم، مطمئناً به سوي زندگي بهتر هدايت مي‌شوم! من باید درس صبر کردن و داشتن را بیاموزم. شهر رم يك روزه ساخته نشده است!

30مهر از کتاب اندیشه امروز
برنامه‌ بهبودی براي‌ افرادي‌ نظير ما با هدف‌ تقويت‌ روابطمان‌ با خداوند طراحي‌ شده  است‌.رهنمودهاي‌ برنامه‌ به‌ ما كمك‌ مي‌كند تا از علائم‌ بيماي‌ اعتياد چون‌ نااميدي‌،درماندگي‌ و احساس‌ ترحم‌ رهايي‌ يابيم‌. گاهي‌ بنظر مي‌رسد عليرغم‌ موثر بودن‌برنامه‌ از بكار بستن‌ رهنمودها امتناع‌ مي‌ورزيم‌ شايد تمايل‌ به‌ مظلوم‌ نمايي‌ انگيزه‌ آن‌باشد، شعور و هوش‌ ما به‌ ما مي‌گويد كه‌ به‌ كمك‌ احتياج‌ داريم‌ ولي‌ جايي‌ در اعماق‌وجودمان‌ احساس‌ مي‌كنم‌ گناهي‌ كه‌ در نتيجه‌ آن‌ ما مايل‌ به‌ سرزنش‌ خود هستيم‌مانع‌ از بكار بردن‌ اصول‌ جهت‌ بهبودي‌ ما مي‌شود.آيا هنگاميكه‌ نوميد هستم‌ احساس‌ مي‌كنم‌ كه‌ نوميدي‌ اغلب‌ اوقات‌ بهانه‌اي‌ است‌براي‌ جلب‌ ترحم‌؟خداوندا، مرا ياري‌ كن‌ كه‌ بر احساسات‌ پنهاني‌ گناه‌ كه‌ مرا وادار به‌ تنبيه‌ خودمي‌نمايد چيره‌ گردم‌؟ زمانيكه‌ نوميدم‌ آيا قادر به‌ تشخيص‌ علت‌ آن‌ هستم‌ و درك‌ مي‌كنم‌ ك‌ اغلب‌ اوقات‌نوميدي‌ من‌ در حقيقت‌ بازتاب‌ احساسات‌ منفي‌ من‌ مي‌باشد؟ آيا من‌ تشخيص‌ داده‌ام‌ كه‌ برنامه‌ قادر است‌ مرا در مواجهه‌ با زندگي‌ و تمام‌ مشكلات‌آن‌ ياري‌ نمايد؟
«برنامه‌ بهبودی‌ راهي‌ به‌ سمت‌ خداوند»