پاک زندگی کردن 21 خرداد

«وقتی بهبود پیدا میکنیم، دیدگاه جدیدی نسبت به پاکی به دست میآوریم... زندگی میتواند به ماجرای جدیدی برای ما تبدیل شود.»

کتاب پایه

v

زندگی دوران مصرف زندگی پاکی نیست. هیچ کس این موضوع را بهتر از ما نمیداند. برخی از ما در فلاکت جسمانی به سر میبردیم و نه تنها به خود، بلکه به دیگران هم اهمیت نمیدادیم. با این حال، بدتر از هر گونه فساد خارجی، حالتی بود که از درون احساس میکردیم. کارهایی که برای تهیه مواد خود انجام میدادیم، طرز برخورد ما با دیگران و طرز برخورد ما با خود در ما احساس ناپاکی ایجاد میکرد. بسیاری از ما به یاد داریم که بسیاری از صبحها از خواب بیدار میشدیم و فقط آرزو میکردیم که برای یک بار هم که شده، بتوانیم نسبت به خود و زندگی خود احساس پاک بودن داشته باشیم.

امروز، فرصت داریم از طریق پاک زندگی کردن، احساس پاکی کنیم. برای ما معتادان، پاک زندگی کردن با قطع مصرف آغاز میشود—از این گذشته، اولین استفاده ما از کلمه "پاک" در معتادان گمنام نیز همین بوده است. اما وقتی "پاک" میمانیم و قدمها را کار میکنیم، به نوع دیگری از پاکی پی میبریم. این نوع پاکی به جای پنهان کردن یا انکار بیماری، از پذیرفتن حقیقت اعتیاد حاصل میشود. این پاکی، نشاطی است که از اعتراف خطاهای خود و جبران خسارت ناشی از آنها حاصل میشود. اعتباری است که از مجموعه ارزشهایی که در هنگام جستجوی اراده نیروی برتر برای خود پرورش میدهیم، حاصل میشود. وقتی اصول برنامه را در همه امور خود به کار میگیریم، دلیلی برای احساس ناپاکی نسبت به زندگی یا شیوه زندگی خود نداریم—پاک زندگی میکنیم و در پایان از اینکه این کار را انجام میدهیم، سپاسگزاریم.

"زندگی پاک" فقط در مورد "درستکاران" استفاده میشود. امروز، پاک زندگی کردن تنها راهی است که در اختیار داریم.

v

فقط برای امروز: احساس پاکی میکنم، چون پاک زندگی میکنم و این طریقی است که مایل به حفظ آن هستم.

خداوند با ما سخن می گوید، اما ما صدای«او»را نمی شنویم.
ابتدا باید چون کودکان شویم تا نوای ندای «او» را بشنویم.
روح های کودک سعادتمند هستند زیرا که در پرده سکوت و در میان میدان نبرد زندگی با خدا پیوند دارند.

در بدو ورود به جلسه‌ی خودیاری واقعاً نمي‌دانستيم چه مي‌خواهيم و چه چيزي براي‌مان خوب و درست است. روحيه‌ی پرخاشگر و متمرد ما با دنيایی خواسته‌هاي منطقي و غير منطقي و يك عالم نیازهای بجا مانده از دوران کودکی و افكار و رفتار ناسالم بيمارگونه، با ورشكستگي روحي، عاطفي و مادي و احساسی خواهان همه‌ي امتيازات بوديم و حتي بعضي از ما خواهان رياست به شخصیت و هویت بقيه بوديم. وقتي با چشمان تعجب كرده به دوستان بهبودي نگاه مي‌كردم به من تأكيد مي‌كردند كه صبور باش. امّا من چگونه مي‌توانستم صبور باشم، در حالي كه خواهان همه چيز بودم و مدام مي‌گفتم يا همه چيز يا هيچ چيز! به من گفتند آرام باش فقط دعا كن تا خداوند تو را راهنمايي كند و فكرت را روشني دهد، تا بتواني همه‌ي نيازهایت را تشخيص دهي. بنظرم مسخره‌ترین حرف بود، من دنیایی را آتش زده و دود کرده بودم و اکنون باید صبر می‌کردم. چندین سال بود که از سهمم دور بوده و سهمی دریافت نکرده بود، حالا که نوبتم شده بود، باید صبوری می‌کردم. متوجه هستم که این عجله‌ی من کارهایم را خراب می‌کرد. امروز از خداوند تقاضا دارم كه به من قدرتي عطا كند تا فقط اراده و خواسته‌ي او را خواهان باشم.
آرام باش تا سهمت را دريافت كني!

21خرداد a day at a time از کتاب اندیشه امروز
برناماه‌ از طريق‌ تجربيات‌، قدرتب‌ و اميد حاكم‌ بر گروه‌ به‌ ما مي‌آموزد كه‌ بدترين‌شرايط‌ قابل‌ تصور ارزش‌ بازگشت‌ به‌ اعتياد و استفاده‌ مجدد را ندارد. اينكه‌ موقعيت‌ما بخصوص‌ در مواردي‌ تا چه‌ اندازه‌ ناراحت‌ كننده‌ و شرايط‌ غيرقابل‌ تحمل‌مي‌گردد مسأله‌ اصلي‌ نيست‌. ما بايد با اطمينان‌ خاطر بدانيم‌ و اعتقاد داشته‌ باشيم‌ كه‌بازگشت‌ به‌ شرايط‌ گذشته‌ براي‌ لحظاتي‌ كوتاه‌ اوضاع‌ رابه‌ مراتب‌ بدتر از آنچه‌ كه‌هست‌ مي‌كند.آيا من‌ بخاطر برنامه‌ و دوستانم‌ كه‌ مواظب‌ من‌ هستند و تجربيات‌ خود را با من‌ قسمت‌مي‌كنند، سپاسگزار هستم‌؟ زمانيكه‌ من‌ خسته‌ از مشكلات‌ روزانه‌ ناله‌ سر مي‌دهم‌ كه‌ «اين‌ خارج‌ از تحمل‌ من‌است‌» و يا در حالت‌ نوميدي‌ شكوه‌ مي‌كنم‌ كه‌ «من‌ آدم‌ شكست‌ خورده‌اي‌ هستم‌» وبه‌ آن‌ بخش‌ از شخصيت‌ ويرانگرم‌ اجازه‌ ابراز وجود و خودنمايي‌ مي‌دهم‌ بايدبخاطر بياورم‌ كه‌ من‌ قبلاً نيز اين‌ گله‌ها و شكايت‌ها را شنيده‌ام‌ و اين‌ شرايط‌ را قبلاً نيزتجربه‌ كرده‌ام‌. من‌ بايد بدانم‌ كه‌ چيزهايي‌ از قبيل‌: از دست‌ دادن‌ كسي‌ كه‌ خيلي‌دوستش‌ داشته‌ام‌ و يا جريحه‌ دار شدن‌ غرور، ارزش‌ آنرا ندارد كه‌ من‌ مجدداً به‌اعتياد كشانده‌ شوم‌. مي‌دانم‌ كه‌ در گذشته‌ ناملايمات‌ بسيار كوچك‌ مرا وادار به‌استفاده‌ از مواد مي‌كرد ولي‌ امروز من‌ از خداوند مي‌خواهم‌ كه‌ مرا در تمام‌ حالات‌هوشيار نگه‌ دارد تا دليل‌ گله‌ و شكايت‌هاي‌ خود را تشخيص‌ دهم‌.
«به‌ شكوه‌ها و شكايت‌هاي‌ خود گوش‌ كن‌»

مراقبه روزانه از کتاب "یکسال معجزه"


  پایان تو آغاز توست، آغاز می کنی وقتی به پایان می رسانی.

پس از هفت سال رهایی از مصرف نیکوتین هنوز آخرین بار مصرف را به یاد دارم. آخرین سیگار را قبل از یکی از جلسات نیکوتینی های گمنام به طوری کشیدم که لبم سوخت. در دوران مصرف اتفاق مهمی در زندگیم نیافتاد. اما پس از قطع مصرف شاهد یک بیداری روحانی و راهی جدید در زندگی بودم. یک زندگی رها از مصرف نیکوتین فقط برای امروز. به پایان رساندن یک چیز و آغاز حرکتی دیگر به راستی هیجان انگیز است. با قطع مصرف نیکوتین چشم انداز باشکوهی از آینده رو در روی خود می بینم که جایی برای نیکوتین در آن وجود ندارد.

برای امروز فرصتی برای تغذیه اعتیادم ندارم. آزادم تا از زیبایی های زندگی لذت ببرم.

 

 

شهامت عوض شدن "الانان


بیماری الکلیسم در بسیاری از امیدهای از دست رفته ، آرزوهای نابود شده و دردهای قابل توجه زندگیم موءثر بوده است . من نمیخواهم راجبع به این احساسات بحث کنم ، اما هیچیک از آنها را هم نمی خواهم نادیده بگیرم . الانان به من کمک میکند حتی با ناخوشایند ترین جنبه های زندگی گذشته ام مواجه شوم . با برخورد دوستانه با آنها ، قادر خواهم بود تا درد و ماتم حاصل از آنها را درک کرده و رهایشان سازم . این احساسات بخش عمیقی از وجود من هستند : وقتی که آنها به درب آگاهی من ضربه میزنند ، دوست دارم در را باز کرده و به آنها اجازه ورود دهم . باید با خودم با همان ملاحظه و احترامی که با اعضاء ، پیرامون درد ، سر در گمی ، و اضطراب در جلسات مشارکت میکنم ، رفتار کنم ، فقط با این روش سالم بوده و در آرامش خواهم بود .
یاد آوری امروز

آنها میگویند که درد یک امر غیر قابل اجتناب است ، اما رنج بردن امری اختیاری است . اگر من یاد بگیرم تا بپذیرم که درد بخشی از زندگیم است بهتر قادر خواهم بود تا شرایط سخت را تحمل کرده و سپس رهایشان کنم . ترک کردن درد ، ورای من است . وقتی مدتها بدون مشکلات زندگی کنیم ، این مثال به یادمان می آید که درخت بلوط در خلاف جهت بادها با قدرت رشد میکند و الماس تحت فشار ساخته میشود