2014-02-04، 10:56
7 شهريور من امروز فقط بابت بهبودي و رهايي خودم متعهد هستم. اينرا هم ميدانم كه نبايد انتظار بهبودي يك روزه و یکشبه را داشته باشم. امروز با آسان گرفتن امور زندگيم و احترام
گذاشتن به خود و ديگران، به خودم و آنها فرصت تصمیمگیری و حق انتخاب و زندگي كردن ميدهم. امروز نقش خودم را به عنوان يك بيمار عادتی و وابسته و هموابسته ميپذيرم و آمادگي پيدا ميكنم كه از ديگران به عنوان «هر فردي معلم من است» استفاده كنم. آيا اراده و قدرت و آيندهام را به خداوند مهربان سپردهام تا فقط سهم و نقش خودم را بازي كنم؟ امروز خداوند را براي كسب دانش از اصول برنامهی خودیاری سپاسگزاري ميكنم. امروز توانايي دوست داشتن و بخشودن و کمک کردن به خود را تقويت كرده، تا راههايي كه موجب رضايت خود شده و از خسارت زدن به ديگران خودداري كنم! امروز با ابزارهاي برنامه موانع ارتباطي بين من و ديگران را از بين برده و طريقهي ارتباط انسانی و بهتری را ميآموزم. اين ارتباط فقط از روي ارزشهاي والاي انساني و از روی فضیلتهای من ميباشد، كه به خود و ديگران احترام قائل ميشوم. آيا امروز بحرانهاي هميشگي كه در اطرافم مرا فلج ميكردند وجود دارند؟ فقط امروز را در صلح و آرامش خواهم بود!
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم