2014-01-26، 01:07
30 مهر گاهی رُشد پیدا کردن و تغييرات ما به سختي قابل تشخيص است. بهتر است بگوييم كه براي خودمان اين گونه است، ولي ديگران به راحتي رشد و تغييرات ما را مشاهده ميكنند. ما به دليل داشتن جنبهی بيماريمان انتظار بهبودي فوري را داريم. یعنی کمالطلبی جزء بیماری من است. وجود این بیماری در من باعث میشود که بخواهم فوراً نتیجه بگیرم، اگر چنین نشود حالم خراب میشود، چون فوري دچار نااميدي و يأس ميشوم. به خصوص وقتي كه انتظاراتم از خودم برآورده نميشود و يا در حال تضاد با خواستههايم هستند. امروز به خودم فرصت اشتباه كردن را ميدهم. درحالیکه سعی دارم اگر بهکسی صدمه زدم، فوراً جبران کنم. ميدانم كه قديس نيستم و هرگز هم نخواهد شد. ولي ميتوانم با پذيرش شرايط و ديگران و خودم انتظاراتم را كم كنم و بدانم كه رفتار و تغييراتم به مرور به آرامي شكل خواهند گرفت. ميدانم كه مراحل تغییرات و رُشد پیدا کردنم ادامهدار است، اگر دستم در دستان دوستان در برنامه باشد و به نیرویبرترم باور داشسته باشم، مطمئناً به سوي زندگي بهتر هدايت ميشوم! من باید درس صبر کردن و داشتن را بیاموزم. شهر رم يك روزه ساخته نشده است!
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه