2014-01-26، 01:11
رعايت اصول برنامهی خودیاری در نگاه اوّل خيلي سخت به نظر ميآيد. ولي اكثر ما اين اصول را انجام داده و میدهیم، امّا به صورت جدي و كامل انجام نميدهيم. ما ميدانيم كه سلامتي عقل به آرامي و به مرور و حتي طي ساليان دیگر به ما بازميگردد. اصول برنامهی خودیاری به ما ياد ميدهد كه خودمان را تحمل كنيم و با دوست داشتن خودمان، در لحظات روحاني و معنوي با دعا کردن و مراقبه و سیروسلوک لذت ببريم. امروز وقتی با كسي هستم و در آرامش و اوج تلاطم و بحرانها و پريشانحالي و ترسهايم احساس ميكنم كه تنها و منزوی نيستم و اگر به نيروي برترم باور داشته باشم در لحظات لذتبخش معنوي حضورش، احساس آرامش بيشتري نصيبم ميشود. امروز آنقدر مهم هستم كه نيم ساعت از وقتم را در حالت مراقبه سر كنم. دعا كردن برای من در امروز معنايي فراتر از سوت زدن در تاريكيها دارد. امروز دعا كردن به معناي اين است كه نيروي برترم همه چيز را در دستان با تدبيرش بگیرد و مرا در مسير درستي قرار دهد میباشد. اگر مضطرب هستي دعا كن، اگر دعا كردي پس چرا مضطرب هستي؟ برنامهی بهبودی معجزهی خداوند است!
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه