2014-01-26، 01:26
خداوندا: مرا ياري كن تا خودم رااز شر افكار مسموم بیماری و رفتارهای ناسالم و دردآور كه موجب لغزش من در مسير بهبودي است، رها سازم. انتظاراتي مثلاً چرا به من ظلم شده است؟ من برای این اتفاقات بدبخت شدم، به راستی چرا من؟ تكيه‌ی هميشگي روي دردها و اتفاقات ناگوار در گذشته و انگیزه‌ی بیمارگونه‌ی جلب ترحم به خود و ديگران، عامل خودماندگی ما شده است. امروز در زندگيم دلايل فراواني براي انگيزه‌ی زنده ماندن در خوشبختی دارم، مثلاً در حريم امن خداوند بودن، احساس تعلق داشتن به جمع، احساس با ارزش بودن و دوستاني كه مرا به خاطر خودم دوست دارند. امروز با اعتماد به خداوند مهربان و دادار، از او كمك مي‌خواهم تا مرا از افكار منفي که مرا آزار می‌دهد برهاند. مي‌دانم تا زماني كه به روش و اصول برنامه‌ی خودیاری زندگي كنم و افكارم را روي احساس کردن زيبايي‌ها و داشته‌هايم متمركز كنم، با رعایت این اصول بهترين لحظات را سپري خواهم كرد. آيا من تمايل به شكر كردن پيدا كرده‌ام؟ آيا قبل از اينكه به كمك ديگران بروم، از خداوند تقاضا مي‌كنم تا مرا ياري نمايد؟ به اصول خودت اعتماد كن!
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه