2014-01-26، 01:26
امروز گاهي ميتوانيم چيزهایي را پيدا كنيم، كه موجب شادي ما شوند. ما ميتوانيم هميشه به همين صورت دنبال چيزهایي جدید و يا رابطهای اصولي و درست از روي روابط انساني و از روی فضیلتهایمان به دنيا وصل شويم. ما در اصل دنبال يك قالب سپاسگزاری هستيم، كه از روي رضايت و عشق باشد. هنگامي كه مراتب شكرگزاري و احساس رضايت خود را از خداوند و شرایط نجات و بهبودی خود اعلام کنیم و تقسیم غنایم بهبودی را با يك انسان نیازمند ديگر انجام ميدهيم. در حقيقت بزرگترين اجر و مزد و پاداش را خودمان به خودمان ميدهيم. ما با گشودن دريچههاي افکار و قلبمان به روي تفکر و چيزها و انگيزههاي خوب، روح و روان خودمان را متحول میكنيم. پروردگارا: به من ياري برسان تا در همه حال ثناگو و متشكر تو باشم و قدر داشتههایم را بدانم! من فقط برای امروز دلايل فراواني براي سپاسگزاري پيدا ميكنم، مثلاً دلايل رهايي از عادتها و آزادي از اسارت وابستگی و هموابستگیها، قدرت تصميمگيري، داشتن احساس خوب، ارزش انسان بودن و ارزش دوست داشتن و دوست داشته شدن را بدانم. زنده هستم و زندگي ميكنم!
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه